Bir nebze de haklý olmayý bilmek neyi deðiþtirebilir ki en az önem arz etmenin ya da etmemenin önem arz etmemesi kadar…

Ne de olsa biçimlendirip þekilden þekle sokmak harcýdýr herkesin.

Gerçek olan þu ki; istisnasýz çoðu insan her þeyi ilgi alanýna dâhil etmekte. Yeri geldi mi, hüznü yeri geldi mi neþeyi yeri geldi mi derinden hissedilen her ne ise ya da görünen deðil görmek istediklerini üstelik. Hele ki deþmek ayrý bir sorumluluk yüklendikleri.

Sayýsýz somut örnek yaðmakta oluk oluk ne var ki bunlarý ifþa etmek ne derece doðru zira çok uzaðýmda her ne kadar yakýn addedilsem de. Aslolan þu ki; istisnasýz ve kaidesiz herkes sadece ve sadece kendinden müstakil.

Gözlem katsayým arttýkça acý eþiðinde de doðru orantýlý yukarý doðru bir seyir izlemekte grafik. Ki sadece tek bir kýstas da deðil bu, hayatýma dâhil ettiðim. Bu da demek deðil ki sükûnetimi bir ömür boyu muhafaza edeceðim!

Ne bir isyan ne bir serzeniþ ne de öfke. Tek gerçek; tüm gerçeðe bir çýrpýda vakýf olmak her ne kadar sindirmek zor olsa da. Her halükarda ivme hýz kesecek diye bir durum da söz konusu deðil. En azýndan bir müddet sürecek olsa da. Süreç paralel seyretmek zorunda kazanýlan güce baðlý olarak. Güçlü ya da zayýf olmak mý? Kim ne derece buna vakýf olabilir ki? Gülüp geçmek belki de en doðrusu. Zira kimseyle bir sözleþmem bulunmamakta. Tek karar merci zaten ilk günden beri elini üzerimden çekmedi. Bu da her þeye deðer üstelik. Sessizliðin ve sessizliðimin buluþtuðu ortak nokta ve bir o kadar tasavvur edemeyecekleri kadar uzaðýnda çok þey bildiðini sananlarýn…

Zaman zaman öyle bir noktaya takýlmak mümkün ki; ne bir adým ileri gidebiliyorsun ne de geriye dönüp her þeyi baþtan inþa etmek mümkün. Kronometre an itibariyle sýfýrlandý. Karar mekanizmasý ise kýsa süreliðine de olsa devre dýþý. Özellikle son on onbeþ sene zarfý hep yaptýðým gibi. Zira ani karar vermek hep bir öncelik olmuþtur þahsým tarafýnca. Sonucu ister müspet olsun isterse menfi. Zira aþýrý kontrollü olmam gözümü karatmayacaðým anlamýna gelmedi hiçbir zaman. En þikâyetçi olduðum noktalardan biri olsa da bir o kadar heyecan verici bir mekanizma zira neyin nasýl sonuçlanacaðý bilgim dâhilinde olmadý hiçbir zaman.

Zaman içinde o kadar çok þeye maruz kalýyoruz ki. Kim varsa yakýnýmýzda, uzaðýmýzda ve duyup gördüklerimiz. Okuduðum onca þey hiç tanýmadýðým insanlarýn zikrettiði. Bazen tek bir kelime ya da anlýk bir duygu bile etki edebilmekte. Zira þekillenen ya da þekillendirdiðim her ne ise bir þekilde etkisi altýnda duyumsadýklarýmýn. Bu da hassasiyetin getirdiði bir sonuç. Sebep ya da sebepler o kadar da önemli deðil üstelik.

Skalanýn neresinde yer aldýðým konusunda asla net bir bilgiye sahip deðilim. Nitekim derecelendirme kurullarýný aratmayacak þekilde, kafalarýnda bariz bir derecelendirme yapmalarý söz konusu tüm gölgelerin. Ne var ki; ekonominin bel kemiði olan ne bir bankayým ne de bir kamu kuruluþu. Kim ya da ne olduðum ise sadece O’nun takdirinde ve tekelinde…

Dem vurduðum o grubun bir üyesi olarak sesleniyorum:

‘’Bakmayýn, görün.’’

‘’Duymayýn ama dinleyin.’’

‘’Uyumayýn, canlanýn ve düþünmeyi deneyin. Zira akýl sadece sorgulamak için deðildir. Mümkün mertebe kullanmadýðýnýz aklýnýzý az da olsa harekete geçirin.’’

Biliyorum, farkýndayým da; boþa kürek çektiðimin. Hep de akýntýya kürek çekmedim mi ahir ömrümde…

Mantýðýmý arka planda býraktýðým için ayrýca bir o kadar suçluyum. Bilginin, duygularýn takibinde olmak, kiþisel geliþimi ön planda tutmak ise iþlediðim en büyük suç.

Eðer an itibariyle þu satýrlarý yazýyorsam biliyorum ki; yine suç iþliyorum çoðuna göre. Zira bazýlarýna göre vakit kaybý. Farklý bir konumu reddettiðim ve düzenli bir maaþý umursamadýðým için bir o kadar uyumsuzum da.

Ve bir o kadar mecnunum kalemime hele ki þu son iki yýl zarfýnda nasýl da sevdalandým yazmaya. Tabii ki; ek olarak baþka hatalarým da var: Samimi bir seyir izlemek, eþitçi yaklaþým, yalýn ve net olmak gibi. Doðruyu söylemek gerekirse boyumun ölçüsünü öyle bir aldým ki…

Ýçimde sesini bastýramadýðým o çocuðu da hesaba kattým mý bir o kadar yetim, öksüz ve yalnýzým…

Sayýsýz kuþ tuttum aðzýmla ve yine yaranamadým. Bu sefer de kuþun rengine ve cinsine kusur buldular. Bir kafes dolusu kuþ ve bir o kadar tepkisiz suret ve kimlik.

Bir açýlým süreci bu evre öncesinde aksetmiþ diðer evreler gibi. Yalýn, içten ve olabildiðince güzele, güzelliðe meyilli ve odaklý üstelik týpký diðer evrelerdeki arayýþým gibi.

Ama koca bir gemiyi nasýl idare edebilirim ki onca fýrtýna, hortum ve azgýn dalgalar arasýnda? Mürettebat ise çoktan firar etti. Ve tayin etmekte zorlandýðým þu istikamet…

Rotanýn deðiþmesi an meselesi zira tüm çaba zayiat vermemek adýna. Ama gerçek þu ki; kopmak istemiyorum kalemimden her ne kadar aramýzý bozmaya çalýþanlar olsa da.

Ne direkt bir temas konusu ne de dolaysýz bir taarruz ama bir o kadar da bilincindeyim dýþ mihraklarýn.

Ne zaman ki gözümü kararttým çok kiþi de mutlu olmuþtur. Ayný hatayý yapmam ise an meselesi. Ve ne yazýk ki ne somut bir kanýt ne de net bir gösterge mevcut elimde. Ve varlýðýný esirgeyen nicesi.

Deðer verdiðim, önemsediðim her kim ya da her ne ise…

Koþullandýðým ve koþullandýrýldýðým tüm kýstaslar…

Yanlýþlarým ve doðrularým…

Yâdsýnsam bile yadsýyamadýðým nicesi…

Tüm gerçekler gizli saklý ve sayýsýz yalan…

Ýnandýðým, inanmak zorunda olduðum ve vazgeçemediðim, vazgeçemediðimiz onca mefhum…

Her ne kadar inkâr etsek de sadece ve sadece bir kum zerresiyiz kâinatta…

Kaybolmamak ve kaybolmamanýz ümidimle…