Online Üye
Online Ziyaretçi
Sırnaşık duygular karışmış
tuzuna yaşın
Dile gelir
olabildiğince
Gün ertesine karışır ne
varsa biriken
Satır arasındadır tüm
gizlenen…
Gecedir kömür karasından
daha siyah
Kararsızdır şu benlik
İsyandadır yerli yersiz
Kışın ayazı, yazın
yakıcı sıcağı
Bıçağın keskin iki ucu…
Tütsülenmiş yoklukta şu
kıdemli varlık
Kıstırılmış sağda solda
Yoz biraz yeknesak
Olabildiğince umarsız
olsa da
Yoktur asla kibiri,
Korkunun ya da aşkın
olur mu hiç mektebi…
Tut ki bir içimlik
Gidişi belli dünden
Dönüşü saklı
Ne gelir elden…
Var ile yok arası
Düzen adına ne varsa
Çoktan karışmışız
dünyanın telaşına.
Tembel duygular uykuda
Önem de arz etmez
kimselerin nazarında.
Mümkünse yok olmak
Dönüşü yok asla bu
yolun
Karışmalı kalabalığa
Birikse de içte hüzün.
Yenmek adına yenilmek
Sığınmak gölgelere
Düşlerin o göz boyayan
ışıltısında.
Sükûnet asla değildir
ikrardan
Olsa olsa kaybetmek en
baştan
Bile bile girdabına
girmişken bilinmezin
Çözümü yoktur insan
denen gizemin.