Hidayet doðru hak olan yol, Kuran yolunda olup olmadýðýmýza baðlýdýr. Hidayet yüce Allah tarafýnda kula verilir ve nasip ederse kul hidayete erer Kur’an yolunda sapmadan yoluna devam eder. Bundan sonra batýl’a gittiði yolu terk eder, hak olan yolda hayatýna devam eder.Yüce Allah’ýn kulunu darlýktan geniþliðe, onun rýzasýna ulaþmada kolaylýk uyum içinde yolunda gitmesine yardým eder.

“(Resulüm!) Onlarý hidayete / hak yola getirmek senin görevin deðil, lâkin Allah dilediðini hidayete / doðru yola getirir.”(Bakara, 2/272),

“Bu müminler hâlâ öðrenmediler mi ki Allah dileseydi bütün insanlarý hidayet eder, doðru yola koyardý.”(Rad, 13/31);

“Hiç kötü iþleri kendisine güzel görünen kimse, iyilik edip dürüst iþler iþleyen kimse gibi olur mu? Allah dilediðini dalalete / sapýklýða, dilediðini hidayete / doðru yola iletir. O halde o insanlardan ötürü üzülüp kendini mahvetme! Çünkü Allah onlarýn bütün yaptýklarýný bilir.”(Fatýr, 35/8)

(Allah, dilediðine hidayet verir [Ýslamiyet’e ulaþtýrýr], dilediðini dalalette býrakýr.)[Ýbrahim 4]

Kul bekler mi hidayeti, hidayet gelince bilir mi kýymetini, bilinmez amma hidayet her kula nasip olmaz, hayat yolunda bekle kul yolun var bir nihayeti, merhamet ile olursan alýrsýn hidayetin tacýný takarsýn gönlüne, okursun. 

Kur'an ayetlerini hece hece gönüllere gülümseyerek gönülleri gülümseterek...Hayat ile ölüm arasýnda mesafe bir adým bile deðil bir bakarsýn yolun sonundasýn, haberin yok, þaþýrýr kalýrsýn! Býrak nefretin ile kulun peþini býrakmazsan veremezsin inan son nefesini... Ýman olmalý kafada gönülde, adýmlar olmalý camide namazda, olmamalý barda pavyonda...

Kur'an ile haktan merhamet alan merhamet daðýtýr, þeytandan kin nefret alan nefret kin daðýtýr bu bellidir bunu aksini söyleyecek bir yiðit var mýdýr? Hak ile doldur heybeni yarýn için, yalan dolan doldurursan yolda aç kalýrsýn sen vermeyince, sýzlan bakalým ince ince, þeytan nefis sana gülünce...
Rahman sana gönül vermiþ, nefret nefis þeytandan uzak dur demiþ, sen uzak durmaz isen Rahman sana ne yapsýn, iyilik sana ne yapsýn, sana koþan kul nefretinle yýkýlýrsa ne yapsýn? Var mý cevabý olan? Gönüllerimize huzur ile dolduran Rahman bizimle her an, görmez isen geçer zaman, sonunda ölüm gelir o an.

Ne ararsýn, kendi gönül baðýn var iken baþka baðlarda? Önce kendi gönül baðýnda meyveler yetiþtir daðýt, sonra izin al gir gönül baðlarýna, sonra seyran eyle gönüldeki o güzelim baðlarý... Çýkarsýn daðlara inmezsin merhametle baðlara kul ne yapsýn, Rahman ne yapsýn sana, hak ettiðini çektirecek elbet sana... Tarihi araþtýr merhamet ile olanlar gönüllerde yaþýyor, merhametsizler nefretleri ile lânet b. çukurunda lâneti ile batýyor, yatýyor.

Ýman ile hayatta nöbet tutmak var iken, nefret kin kapýsýnda köle olmak niye? Ne geçecek eline? Kuru bir b. oda iþe yaramýyor artýk köylerde oda yakýlmýyor, doðal gaza geçti herkes! Sen hala uyu uyanýðým diye geçin ey salak!

Bak tarihine hepsi ilim irfanla besleniyordu, sen nefret ile beslen nah kazanýrsýn, gönül güzellikleri ile ecdadýn kâinata güzellik saçarak fetih ediyordu, senin benim gibi yatmýyordu yan gelip aðýz üstü hem adamda satmýyordu, nefret ile öne arkaya da bakmýyordu. 

Sen hala kendi fikrini fikirsizin aklýna köle et, sonrada insanlarý yok et, yok edince sende yok olacaksýn, aðlayýp sýzlanacaksýn, fikirsizler basacak kýçýna tekmeyi haydi uçurumdan hop hop aþaðý... Güm güm aþaðý... Düþ kalk aþaðý... Çýkmak için yukarý yol yok yok yok... Arama güzellik aþaðýda, zaten her yer b...Çabuk düþ kurtul, kurtaracak ip arama dün kesmiþtin hatýrla, ya da hatýrlayacak akýl yok sende, düþ aþaðý yukarýya çýkacak yol yok.

Mehmet Aluç