‘’Zor olmadýðýný pek tabii ki de söyleyecek deðilim. Ama bilmenizde fayda var diye düþünüyorum Meral Haným.’’

‘’Hocam, lütfen dolandýrmayýn lafý ve neyse bilmem gereken söyleyin.’’

‘’Bebeðinizin sakat doðma olasýlýðý çok yüksek üstelik sizin de saðlýk sorunlarý ile boðuþtuðunuz da su götürmez bir gerçek.’’

‘’Bunlarý zaten biliyorum hocam. Sadede gelin lütfen. Ne kadar zamaným kaldý?’’

Gerisini getiremedi adam lakin sorusunun cevabýný almadan kendinden geçip bayýlmýþtý Meral. Üstelik ilk de deðildi ve biliyordu son olmayacaðýný.

Önceleri sadece hamile olduðu için sýk sýk bayýldýðýný düþünse de yapýlan tetkikler sonucu her þey çýkmýþtý ortaya. Süreç fazlasýyla sýkýntýlý geçse de tedaviye yanaþmak bir yana aklýna bile getirmiyordu karnýndaki bebeði öldürmesi gerektiðini. Oysaki doktorlar buna bir cinayet gözü ile bakmýyor bilakis bebek büyümeden kürtaja baþvurup kadýnýn tedavisine baþlamak taraftarýydýlar.

Oldukça keyifliydi aslýnda kadýn ne de olsa bir can taþýyordu karnýnda ama diðer yandan da çok üzgündü ne de olsa babasý olmayan bir çocuk getirecekti dünyaya.

Ýki yýllýk evliydi Meral ve Sarp diðer bir deyiþle Leyla ile Mecnun. Ki sayýsýz isimlerle süslüyorlardý aþklarýný: Bal arýsý Meral’im ya da Hindistan cevizli þekerparem. Dillere destandý sevdalarý.

Ýþ dönüþü vapurdan indiði sýrada bir yankesicinin gazabýna uðramýþ ve soluðu karakolda almýþtý genç kadýn. Ne yankesiciyi net görmüþ ne de mücadele vermiþti çantasýný kaptýrmamak adýna. Fazlasýyla naif ve çýtkýrýldýmdý bir o kadar nazik.

Sarp komiser ile ilk tanýþtýklarýnda gözlerini alamadý kadýn adamdan. Keza Sarp komiser de fazlasýyla etkilenmiþti kadýndan ama ikisi de birbirlerine belli etmeden sadece mýhlanýp kaldýlar hem de ayný anda.

Görsel hafýzasý ezelden beri zayýftý kadýnýn bu yüzden robot resimden hiçbir þey çýkmadý. Olan olmuþtu.

Sarp Komiser teselli etti kadýný:’’Ucuz atlatmýþsýnýz. Gerçi söylemem etik olarak uygun deðil ama laf aramýzda þükredin siz yine de fiziksel bir hasara uðramadýðýnýza’’

‘’Ýyi de komiserim eve gidecek beþ kuruþ para yok cebimde üstelik telefonum da çantadaydý. Bu durumda kimseye haber de veremeyeceðim.’’

‘’Bizler ne güne duruyoruz hanýmefendi. Buyrun buradan istediðiniz aramayý yapýn hatta dilerseniz dýþarý çýkarým ve siz de rahat rahat konuþursunuz.’’

Genç kadýnýn çok hoþuna gitmiþti bu jest.

‘’Rica ederim komiserim. Ben sadece anneme gecikeceðimi haber vereceðim yoksa konuþacaðým özel bir þey yok ve çok da teþekkür ederim gösterdiðiniz nezaket için.’’

‘’Konuþmanýz bitsin bir ekip arabasýyla sizi evinize yolcu da ederiz.’’

‘’Hayýr, hayýr hiç gerek yok. Siz sadece bana azýcýk borç verin de bir taksiye atlayýp giderim ben.’’

Sarp ilk kez böylesi bir duruma tanýklýk ediyordu. Kapkaça uðrayan ve borç isteyen maðdur bir vatandaþ.

‘’Borç demesek.’’

‘’Hiç olur mu komiserim. Yarýn iþ dönüþü uðrar býrakýrým.’’

Nasýl da utanýyordu Meral için için.’’Ben neler diyorum’’demesine kalmadý ki içinden bir zarfa parayý koyup uzattý adam genç kadýna.

‘’Buyurun efendim.’’

Ýlk görüþmelerinde yaþadýklarý bu sýcaklýk terk etmeyecekti gençleri.

Ertesi gün, iþ dönüþü karakola uðradý yine genç kadýn. Bu sefer daha da heyecanlýydý bir önceki güne nazaran. Elini cebine atýp yokladý.

‘’Nereye koydum ki’’ demesiyle buldu paketi.

‘’Allah vere de ayýp etmiþ olmasam. Ya da vermesem mi aldýðým hediyeyi? Ne o öyle görmemiþler gibi’’

‘’Hanýmefendi nasýl yardýmcý olabilirim?’’

‘’Sarp komiserin bir emaneti var bende.’’

‘’Makamýnda efendim. Ve müsait. Dilediðiniz an görebilirsiniz amirimi.’’

Tam teþekkür edecekti ayaðý takýldý önündeki basamaða.

‘’Ýyi misiniz?’’

‘’Ýyiyim evet iyiyim. Çok teþekkür ederim.’’

Kapýyý vurmasýyla adamýn tok sesini duydu:’’Buyurun lütfen.’’

Ýþte yine karþýsýndaydý o bir çift mavi göz.

Adamýn da oldukça heyecanlý olduðu kaçmamýþtý gözünden.

Ýkinci görüþmeleri ve bir sonraki daha sonraki derken sonunda evlenmeye karar verdiler.

Bu kesinlikle bir rüya olmalýydý. Kadýn neredeyse her gün parasýný çarpan yankesiciye dua ediyordu yine de geri durmuyordu ama duanýn sonunda:’’Allah seni bildiði gibi yapsýn.’’

Günler derken ve derken aylar hep mutluluk yüklüydü. Genç ve yakýþýklý mesleðinin zirvesinde bir adam ve güzeller güzeli Meral.

Ýstanbul’un en iþlek semtlerinden birinde yaþýyorlardý hem kadýnýn iþine yakýn hem de her yere ulaþýmýn kolay ve rahat olduðu. Yine de gün sayýyordu Sarp tayinin nereye yapýlacaðýný bilmeden.

‘’Allah vere de çok uzak bir ile çýkmasa tayinim Meral. Sen de iþinden olmasan.’’

Mesleðinin zorluklarý deðildi gözünü korkutan bilakis karýsýnýn iþinden olma olasýlýðý idi.

‘’Ben de evde oturur çocuklarýmýzý büyütürüm sevgilim.’’

‘’Amma abarttýn sen de. Dur bakalým henüz ilk çocuðu kucaðýmýza alalým da.’’

Ýþte ilk kez itiraf etmiþlerdi birbirlerine bir çocuk sahibi olmak ile ilgili düþüncelerini.

Umutluydular gelecekten ve görünen o ki kader mutlulukla iþ birliði yapmýþtý.

Tayin olduðu ili öðrenmek için sabýrsýzdý genç adam karakola gittiðinde ve ne büyük þans ki yine Ýstanbul içerisinden baþka bir semte çýkmýþtý tayini.

Buna en çok da Meral sevinmiþti. Hem düzenleri bozulmayacak hem de bebek sahibi olmak için fýrsatlarý olacaktý.

Zaman ilerlese de Meral hamile kalmayý baþaramamýþtý. Çok da önemli bir sorunu olduðu düþüncesi taþýmadýðý için doktora gitmeyi de hep erteliyordu.

‘’Eh, be aþkým. Ne var korkacak. Altý üstü muayene olacaksýn. Belki birkaç da kan tahlili.’’

‘’Bekleyelim sevgilim kendi haline býrakalým. Elbet hamile kalýrým.’’

‘’Bak, sana üç ay süre. Yoksa týpýþ týpýþ gidersin doktora.’’

Meral sevinmiþti.’’Bak gör sen üç ay sonra o müjdeli haberi vereceðim mi vermeyeceðim mi?’’

O kadar latif ve inanýlmazdý ki karýsý her geçen gün daha da âþýk oluyordu genç adam.

Henüz üç aylýk süre sona ermeden Meral hissetmiþti olacaklarý gerçi kocasý çok kýzmýþtý ona rüyasýný anlattýðýnda ama…

‘’Meral, bir tanem. Altý üstü bir rüya. Neden bu denli kederleniyorsun ki? Hem olacak iþ mi de bana istifa et diyorsun. Akla zarar sevgilim. Hem ben baþka iþ bilmem ki.’’

‘’O zaman rapor al sen de ya da ne bileyim iznini kullan. Bir süreliðine gidelim buralardan.’’

‘’Sen þaþýrdýn mý? Ýstanbul’dan daha emniyetli neresi olabilir ki? Hem inanýlmaz donanýmlýyýz biz. Öyle kuru gürültüye pabuç býrakýr mýyýz. Her açýdan teknolojinin nimetlerinden nasýl da faydalanýyoruz hem. Ýnanýlmaz güvenlik önlemleri var merkez binada. Ne olmuþ yani rüyanda beni þehit olmuþ gördünse? Kafaný bulandýrma sen.’’

‘’Ne olur sevgilim dinle beni. Bak gidelim buralardan. Ufak bir kasabaya yerleþelim. Baðýmýz bahçemiz de olur. Hem, hem çocuklarýmýz doða ile iç içe büyür.’’

Ýlk kez kýzmýþtý Sarp.

‘’Derhal kapatýyorsun bu konuyu. Çocuk oyuncaðý mý bu iþ. Hem ben yatýyorum. Yarýn erkenden operasyona çýkacaðýz. Allah rahatlýk versin.’’

Kadýn fazlasýyla huzursuz ve tedirgindi o akþam. Hele ki operasyona çýkacaðýný öðrendikten sonra iyice uyku tutmadý gözlerini.

Sabaha karþý dalmýþtý uykuya ve yine ayný rüyayý görmüþtü. Bayraða sarýlý cenazesinde adamýn hüngür hüngür aðlýyordu kadýn ve kucaðýndaki bebeði.

Aradan yirmi dört saat dahi geçmeden haberini alacaktý kocasýnýn karnýndaki minik bebeðiyle dünyada yapayalnýz kalýp.

‘’Daha iyi misiniz?’’

‘’Sayýlýr doktor bey.’’

‘’Gördüðünüz gibi hastalýðýnýzýn sizde yarattýðý komplikasyonlar üstelik çok da baþýnda olduðunuz halde.’’

‘’Durumu size en baþtan anlattým doktor bey. Bu bebek bana ondan yadigâr. Nasýl son veririm hayatýna?’’

‘’Sizi hamilliðiniz boyunca müþahede altýnda tutacaðýz ki çok riskli olduðunu en baþtan söylemeliyim ki söylemiþtim de her ne kadar siz duymazdan gelseniz de.’’

‘’Ya sonra?’’

‘’Hele bebek doðsun tedaviye baþlayacaðýz yalnýz çok geç kalmýþ da olabiliriz Meral Haným.’’

‘’Þehidimin ardýndan ne olursa olsun razýyým geç kalmýþ olma ihtimalini hiç de önemsemiyorum üstelik.’’

‘’Bebeði olacaðýný bilmiyordu deðil mi?’’

‘’Ben bile bilmiyordum. Keþke öðrenmiþ olsaydýk belki o zaman bu gün hayatta olabilirdi.’’

‘’Sevgili Meral olacaklarýn önüne geçemeyiz.’’

‘’Doktor bey, bana ne olursa olsun sadece bebeðimi yaþatýn bakýn, yalvarýyorum size.’’

‘’Elimizden geleni yapacaðýz Meral Haným tabii ki de Tanrý’nýn izniyle.’’

‘’Ölmekten korkmuyorum bilakis seviniyorum ölme ihtimalini düþündüðümde. Ben kocama doyamadým doktor bey hele ki yavrumuz.’’

‘’Kocanýz sizinle gurur duyuyordur, buna eminim.’’

‘’Asýl ben onunla gurur duyuyorum bir þehit eþi olarak. Hem o sonsuza kadar yaþayacak da yeter ki bebeðimiz de yaþasýn.’’