Tanýmsýz, asýlsýz, sýrasýz ve kýtasýz söz öbekleri ile donatýlmýþ iken baþýmdaki hale eþrafýn muhteviyatý farklý analizleri en yakýný uzak ve en anlamsýzý anlamlý kýlan.

Silik ruhlarýn gözetiminde et parçalarý aslýnda bedenler.

Bedensiz ruhlar ahkâm keserken sersem sepelek istifliyorum tüm ithamlarý.

Yargýsý da yergisi de asýlsýz muðlâk suretlerin. Hangi iklimi istersem onu yaþarým bunca ikilem yüklü donatýlarla muhatap olmuþken.

Tek kaygým var sadece tek: Bir med-cezirin ortasýnda peyda oluyor duygularým ve eriþtiðim rabýta hangisi ise odaklýyorum gönül gözümü en tepeye çünkü tüm kaygým O’nun ile kurduðum iletiþimin sekteye uðramamasý.

Kimlikler sadece teferruat. Sorgular sadece zafiyet göstergesi.

Belki bir mumum belki bir yangýn.

Sizce tek ben miyim hayata vurgun?

Güldüðüm cümlelerim var için için.

Aðlatan hüzünlerim var zaman zaman.

Neyin doðru neyin yanlýþ olduðunu mademki biliyorum bir tek ben miyim yolunu kaybetmeyen?

Ýyi bir insan olmak mý yoksa iyi bir yazar olmak mý?(Alýntý)

Ýddia edeceðim ne olabilir ki þu hayatta bir fani olmanýn dýþýnda. Yine de istemek neye odaklý ise maneviyat yürekten dilemek.

Bana mal edilen ne çok cümle ne çok çözelti dipteki tortuya karýþmýþ ve ruhlarýn bulanýklýðýný yüzeye yansýtan.

Kaçýncý mevsim yaðmurlar kesildiðinden beri.

Kaçýncý hüküm günü yitik döngünün dengesiz seyri.

Kýrýntýlar dökülmekte mütemadiyen. Yetmedi mi avuç avuç serpiyorum ardýmdan. Elimde deðil ki tüm deðiþkenliðime raðmen taviz vermediðim topu topu üç beþ mefhum.

Kilidini dün kýrdým kapýmýn ve geçirgen bir pencere inþa ettim adam boyu üstelik. Geçit vermediðim herkese açtým gönül odamý zira yeni bir ben yarattýlar ölü düþlerden. Ben de ölüydüm zaten öncesinde sadece nefes aldýðýna kani bir beden.

Ruhum hepten uyuþuktu, mizacým donuk ve keyfe keder yaþayýp gidiyordum tabii ki yaþamak denirse buna.

Sitemdi bir zamanlar adlandýramadýðým ve uzaktým dünyadan, gezgin bir göktaþý amaçsýz, seyri kayýp nereye konuþlanacaðýný bilmeden düzmece bir dünyanýn satýr aralarýnda geliþigüzel bir þarkýya ahenk vermeye çalýþan. Ne çok imge saklýydý bilmediðim þarkýlarda ve ne çok tortu birikmiþti ruhumun en dibine. Kayýp bir ruhtu besbelli bir o kadar ürkek yine de saydamlýðýný hiçbir þeye deðiþmeyen.

Kayýplarým sýðmaz yere göðe ama unuttum unutalý, yeni sýðýnaðýmda mutlu mesut yaþýyorum. Makamý ne olursa olsun sayýsýz þarkýnýn müptelasýyým içinde ben içimde yine ben ve bana dair ne çok imge.

Devrik günler hükmünü yitirdiðinden beri sayýsýz ayraçla ve attýðým o þekilsiz paraflarla ‘’yeni bir ben’’ olma telaþý içerisindeyim.

Geçmiþin tüm o baðnaz ritüelleri hala ket vurmakta özgür ve bakir ruhumun izbe ve sýðýntý muhalefetine.

Çok uzaðýndayým nefretin ve kinin ki o kini beslemem için ne çok gerekçe var. Sadece önüme bakýyorum ara sýra fýsýldasa da uzaklardan onca hatýrat beni benden eden, duymuyorum ne de izin veriyorum beni ayartmasýna zira ayný hataya düþmeye hiç niyetim yok.

Edilgen varlýklarýyla önde yer kapmaya çalýþan insan yýðýný bir adým önümde adlandýramadýðým bir öfkeyle yapýþmýþlar kulaðýma. Acýsa da caným acýtamazlar benim beni acýttýðým kadar.

Alý al moru mor peyda oldu nice bilinmez varlýk. Neye tekabül ettiðini dahi bilmediðim ne çok dürtü. Baðlamaz beni hiç biri ve her ne kadar kolay baðlansam da sevdaya tutuyorum kendimi büyük bir azimle ve yükleniyorum kalemime, canhýraþ baðýrýyorum:’’Sakýn ha sakýn beni terk etme.’’

Vazgeçmeli miyim…

Hiç sanmýyorum ya da küsmeli miyim

Kendime ya da kelimelere

Can bulduðum þu âlemde

Baþýboþ gezerken onca külfete raðmen

Sýr bildiðin hayallere

Kavuþamama ihtimaline

Raðmen ne güzel oysa

Ýnanmak, doðmak yeni güne

Varsýn izbelerde saklansýn vazgeçemediðim ne ise

En sevdiðim oysa

O aydýnlýk çocuk yaným.

Bin bir zahmetle eriþtim bu günlere

Onca çer çöp ve kire raðmen

Yitmedim, yitemezdim

Bil ki; emir büyük yerden.

Dokunurken usul usul

Nasýl nasýl engin içimde biriktirdiðim.

Sürdükçe ömür dediðin

Sussa da zaman zaman þu dilim

Sýðýnaðým her daim.

Giden çoktan gitti ve sahip olduðum o üç beþ mefhumdan biri þu sefil kalem en az benim kadar ve bir o kadar sakil. Ama öylesine derin bir gönül iliþkisi var ki aramýzda bu sefer izin vermeyeceðim hazin bir sona. Lakin mecburum ve yemin ettim.

Týlsýmý da büyüsü de bana özel, tadý damaðýmda kelime deryasýnýn ve hicap ettiðim o çökük yanýmdan hiçbir iz kalmadý dünden beri.

Dünden öncesi yok.

Bugünden sonrasý ile hevesle kucaklanmayý beklemekte tarafýmca.

Yarýndan sonrasýný bilemem, gerisi Allah kerim.