Hiçliðe meydan okuyan yaþlarým var

Ve yaslarým:

Günü birlik efkârlarý yol bilip

Yarýna uzanan tahammülsüz arzularým

Telaþlarýmý öteleyen sýrnaþýk öfkelerim

Ve makamsýz acýlarým.

Taammüden ölen kýrýk bir aþk var

En derinde hem de

Yine su üstüne çýkmýþ mecalsizliðim,

Devrik cümlelere sýðýndýðým

Gizli bir özneyim, senin anlayacaðýn.

Sýzan, kýran kýrana öfkesini yüzüme vuran

Bir ahvalim var:

Uzaklardan gelen kuvvetli bir esinti

Adeta bilip bileceðim.

Sevda ile bilediðim bazen asla bilemediðim

Çocuk bir yaným var:

Elinde oyuncaðý, cebinde özlemleri

Ve çok uzaðýnda mutluluk denen gizemin.

Öyle ya, mutluluk bir kelam

Asla dile getiremediðim,

Kýrýk bir hazne adeta:

Ýçine ne varsa yýðdýðým

Ve sadece bana dair,

Bir nebze de olsa kalaný sýðdýramadýðým

Ve aþkýn pervasýzlýðýnda

Gömdüðüm ellerimle,

Gömülmeyi beklediðim bir mezar kadar soðuk

Yine de hicap etmediðim.

Dokunuþunda saklý kelimeler,

Kelimelerin yerine koyduðum imgeler.

Bir teferruattan ibaretim aslýnda:

Kaþ, göz ve kýrýk bir yürekten mütevellit

Kimselerin görmediði bir rüyayým:

Can çýkar huy çýkmaz,

Aþka da evrene de zimmetliyim.

Solsa da gün

Yorgun olsa da gönül

Altý üstü bir çiçeðim:

Biraz buruk biraz ölgün:

Ýsmim bir teferruat, senin anlayacaðýn

Dikenler deðil mi yüreðe batan:

Yine de vazgeçeceðimi sanma,

Aþk ile boyadýðým her günün nazarýnda,

Dört yanýmda açan güller kadar kýrýlgan

Ve niyetliyim bil ki:

Evet, bil ki, anlamsýz bir þarkýnýn gölgesinde

Adýný anmayacaðým bir ömrün tekelinde

Ýsmiyle müsemma bir gizem benimki.

Her þeye inat,

Yüzünde güller açan bir notayým

Ve alfabenin en kýrýk harfi,

Bariz bir yanýlgý olsa da içimdeki

Sanýr mýsýn ki geldim sona.