İnsanlardan
ayrı gezenin gör başına ne gelir
Hak yol var
iken şeytan yolunu hak bilir
Uzun zaman
geçse tek başına doğru zor bilinir
Yakar yıkar
şeytana uyan kadir kıymeti unutur
Yürüdüğümüz
bu asırda yollar dikenli çok zor
Herkesin
yüreğinde yanar alev alev ateşten kor
İnsan mıyız
değil miyiz bilinmez sen gel de sor
Yakar yıkar
şeytana uyan kadir kıymeti unutur
Nasıl ne zaman
kim düşürdü insanı bu hale
İnsan böyle
zalim olmaz ki göz göre göre bile
Nasıl nefret
ile insan düştü zalim peşine güle güle
Yakar yıkar
şeytana uyan kadir kıymeti unutur
Bu gidişle uçurumdan
başka menzile varılmaz
Nefret kin
ile gönüller insanlık böyle parçalanmaz
İnsan der
yanına yaklaşınca yıkarcasına davranılmaz
Yakar yıkar
şeytana uyan kadir kıymeti unutur
Dünya değil
mi bir günlük konaklamak için han
Herkesin
bedeninde taşıdığı seninki gibi can
Bu nefrete
son vermezsek daha çok akacak kan
Yakar yıkar
şeytana uyan kadir kıymeti unutur
İnsan değil mi
muhabbetle yaşayan yürüyen bir anda
Bu beden bu
can değil mi emanet bize bu canda
Ölümden
sonra sormaz mı bize dünya halimizi Rahmanda
Yakar yıkar şeytana uyan kadir kıymeti unutur
Kul Mehmet'im
Rahman kâinatı yıkmamız için yaratmadı
Merhameti almadık
kini aldık tam bir eşek inadı anlaşılmadı
Ecel gelir
bu canı alınca çetin olacak hesap kaale alınmadı
Yakar yıkar
şeytana uyan kadir kıymeti unutur
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-