Gönül mezarına
ben yattım boylu boyunca
Gözlerine doymadan
ecel beni bulunca
Beklerim makber de
ben seni günün dolunca
Hasretim sineni
yar yakıp kavurmadan gel
Aşk gözüyle
kokuna bu tenim doymayınca
Arayıp kendimi
ben teninde bulmayınca
Mezarımda toprakla
yar sensiz dolmayınca
Hasretim sineni
yar yakıp kavurmadan gel
Nakşet makber
üstüne yar sen kendi adını
Gece gündüz
sen yâd et muhabbetle adımı
Mezarıma da dolan
sensiz yakan sancımı
Mezarımı ateşle
doldurmadan çabuk gel
Göremedim dost
gibi atan o yüreğini
Duyamadım bende
yar sevdim ben dediğini
Göğsünde koklamadım
aşkın o yasemini
Yaseminler kokusu
göğsünde bitmeden gel
Sinemde tutamadım
ben arzunu yâdını
Sana açamadım
ben gönlümün yapısını
Makberde anıyorum
ben hasretle adını
Gönül kapını
bana kapatmadan çabuk gel
Ben senin
gönlünde aşk deryasında yar öldüm
Sanma sevgilim
sende gülmeden öldüm gittim
Gönül sinene
solmaz gülleri diktim gittim
Diktiğim güller
aşksız kuruyup solmadan gel
Kul Mehmet'im
gönlünde yaşarken ben ölmüşüm
Fani olan
dünyada az seninle gülmüşüm
Seninle aşk
badesi içmeden yar göçmüşüm
Aşk badesini
yalnız içip bitirmeden gel
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-