Kayýp dizelerimin sahibi o meftun yakarýþ,

Gönlün hutbelerinden kopup gelen

Ve zincirlendiðim tümleyen yarýmýn

Mecalsizliðinde kutsandýðým aciz bir gölge,

Kekremsi tadý yeknesak baðrýmda.

Uzayýp gider sicilim:

Sicilim de sicil hani,

Tescilli dünlerin mihraký

Yine sahipsiz üç beþ mýsra:

Ketum ellerde körelmiþ þu baðnaz tüketilmiþliðim

Gönlün kayýtsýzlýðý mý sanýrsýn,

Merkezi evrenin.

Garipsediðim koþullanmýþlýklarýn isyanýndan mütevellit

Bundan sonra dilime vurduðum artýk son bir kilit:

Boðulduðum rabýtanýn ulaþýlmazlýðý,

Gelip geleceðim son radde.

Kükreyen, devinen ve soyut birincil kaide:

Ýster kal ister git, dercesine

Duymazdan gelindiðim o haþmetli boðum,

Kâh ellerin çömezi kâh aþklarýn sarkacý:

Gönülsüzüm ilk günden bu yana.

Çok yazýk oldu kayan kýrpýk yýldýzlara:

Bir gülün imgesi, bir yüreðin ayracý

Ýsmimle müsemma tek bir hece:

Gülmek ne haddime…

Gün kýsa, ömür uzun da mý, bu boþ vermiþlik,

Hanidir gizli rücularýna asýlý beyanatlarýn

Tefekkürüne yýðdýðýn emsalsiz dünler midir

Maharet bildiðin?

Ömür hüküm, yaþ kayýp ve yas ýssýzlýðýn mabedi:

Gömülü aþklar, kepenkleri inik yürekler:

Mahrem bildiðim, merhem eylediðim imgeler,

Hanidir kayýp ola ki rast gelirim dantel gibi

Ömrün yongasýnda,

Suret-i kati iþkillendiðim hiçbir tereddüdün

Hiçlik katsayýsý kadar varý darmaduman eden

Fazlasýyla örselendiðim ahvalin yankýsý

Çok uzaklardan çalýnan kulaðýma.

Belli ki çöken rehaveti bertaraf etme telaþý,

Süklüm püklüm olsa da vicdanlar,

Tüm tarafsýzlýðýmýn gölgesine yýðýlý ahkâmlar kadar

Dokunaklý þu çetele,

Ölü düþlerin gömülü seyrindeki o tüketilmiþliðim

Kadar cebbar ve fazlasýyla inatçý edimsiz kelamlar:

Alabildiðine karýþýk aklým gitti gideli meftun yordamlar,

Dünlere nazire eden aklýmýn peþi sýra

Yitip gittim iþte, ecelim de olsun elinden kalemin,

Hem ölmedim mi günbegün

Seyrindeyken þu baþýbozuk âlemin.