Günlük bir telaþý hürmet bilip, çömeldiðim yerin dokusunda, istiflediklerimi bir kenara býrakamazken, elim kolum baðlý kala kalýyorum; ansýz ve rütbesiz bir nöbette soluklandýðým gayri meþru bir imge iken tehir etmekle yükümlü kýlýndýðým.

Sebebi olmayan olaylar ve sona ermeyen nice hikâye…

Hikâye olmaktan öteye gitmeyen ve çalýntý kahramanlarýný bir günceye týkýþtýrýp, sýðdýrdýðým düþlerin çeperinde hazin bir sona meyleden nasýl da kâfir bir sancý.

Yalýtýlmýþlýktan da öte hatta bir gýybete riayet eden bir alay insan iken; alaylarý ayyuka çýkan ve nasýl da çetrefilli bir zihniyet barýndýklarý ya da kolladýklarý o melun isyanlarda, tüketilmiþlikleri kadar türetemedikleri sevgi iken nasiplenmekle mükellef kýlýndýðým yine de tehir edemediðim o pervasýz sonun bir kýstas olmasýndan ziyade sebep-sonuç iliþkisini kuramazken imtiyaz sahibi o yenilgi yüklü gönülsüz ve çapulcu imgeler…

Bir nidadan öteye geçmeyi býrakýn, bir sureti bile olmayan…

Kesilen bir ahkâmý rahmet bilip, kýstýrýldýðým bir köþe baþý paragrafta, ýsrarla söylediðim ayný tekerleme. Belli ki düþ pazarý yalnýzlýðým bir o kadar tehir edemediðim ama her nasýlsa anbean yaklaþtýðým…

Duraðan bir ömrün lehçesinde ne çok anlamsýzlýk ve nüktedan bir fýsýltýdan güne düþen en cesur tümce: ‘’Sevmekle mükellefim.’’

Çoðalttýðým üzünçlerim, yeknesak mutlak sorgularým ve ansýzýn deðere binen bir ömrün tekerinde kýsýlý kaldýðým yine de görmekten imtina ettiðim ve her nasýlsa seyrine doyamadýðým…

Alabildiðine pervasýzým bu gece ve alabildiðine hüzün baz bir ömrü yad ediyorum her bir katresi gizem yüklü ve aþka müebbet bir ömrün çalýntý seferinde kaçak bir yolcuyum her halükarda yüce Yaradan’ýn bana armaðan ettiði o demli külfeti rahmet bilip, konuþlandýðým hangi gönül ise, ýsrarla söylüyorum o pervasýz ve nüktedan sevi dilinden arda kalan hangi münafýk aþk ise yüreðimde saklý tuttuðum.

Önsezilerim buyurgan ve asla da çalýntý bir mizacý yok doðrusu.

Kýrýlgan ve nazenin bir yürek sesi iken, çarpýtýlan hangi rahvan gölge ise, rast gelmektense buyur ediyorum en asil köþesine o kaygan gönlün, aldatý yüklü nefislerden çaldýðý bir gýdým mutluluk iken peyder pey nasiplensem de tüm külfeti yine buyur ediyorum en aykýrý sureti belki de, yalnýzlýðýn boykot ettiði o mutlak sevinçlerde saklý tuttuðum.

Çaldýðým hiçbir þarký yok son zamanlarda ve tükettiðim ya da türetmekle sorumlu kýlýndýðým. Kýsaca edilgen ve sýkýlgan bir gönül kadar da sýdký sýyrýlmýþ ama her nasýlsa sevmeyi ertelemediðim her gönlü yoldaþ bildiðim.

Dökümü ruhun yine sevgiye dair.

Kýrsalý ömrün sadece tevafuktan ibaret.

Gönüllü gönülsüz tüm düþkünlüðüm, dünden miras çocuk sevinçlerimin o doðurgan tarlasýnda türettiðim sevgi balyalarý kadar hayatý muteber kýlan ve hazin bir teselli olsa da tüm çöküþlerim, beklediðim atýl sevgilerden nasiplenmeyi bir ömür beklediðim ve asla da ertelemeyeceðim.