Hiçliðimde saklýsýn ve nadiren kesiþmiþken yolum,

Dirayetime sýðýndýðým bir þarkýdan ibaretim aslýnda:

Gölgeli beyanatlarý var her canlýnýn,

Kekremsi bir tat belki de ölmezden önce.

Ve öldüðüm her gece teslim olduðum,

Sürç-ü lisan eylediðim her makalede

Defolu yüreðimin ve kýrýk bir kalemin

Kurumazdan önce mürekkebi ve gözyaþý.

Bir tokatta saklý yine, beþerin öfkesi:

Saðalttýðým her acýda denk düþtüðüm

Ve çaprazýnda o bilinmezin:

Kâh düne dair kâh an’a sýðýnýp da unuttuðum

Dünden yadigâr kýrýk yine üç beþ hece.

Koca bir safsata, yenilgiye uðramak

Yetmedi bilumum gölgeye raðbet eden nefsi

Yitip giden hüzünlerin.

Yine de soluduðum bir güncenin boþ sayfasýna

Döktüðüm o hezeyan ve gözyaþý,

Kurumasýný beklemeden ýslandýðým deðil mi,

Hakkýn rahmeti?

Ýbaretim aslýnda ve tek ihanetim:

Kendime dair bilip bilmediðim.

Korumalýyým ama koruyamadýðým

Hele ki o masum sevdaya delalet içimdeki asalet,

Görmeden görmeye vakýf olduðum

Nice sýrdan arda kalan

O gölgeli isyanlara sýðdýrdýklarý kefaret

Ve aslolan gerçekleri soyup içinde yok olduðum

O sarnýcýn dibindeki tortuya denk.

Vazifem yaþamaktan öte aslýnda,

Dokunduðum her duyguda defalarca kaybolduðum,

Haznesi nasýl ki geniþ Hakkýn,

Olmaz mý bir sureti aþk denen esaretin.