Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Sen
imanınla hak yolunda dur
Günde
beş vakitte secdede nur
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Karanlık
gecelere doğar imanla nur
Biter
gam kasavet vakit nurdan vakit
Ölüm gelir ansızın ömür elimizde değil nakit
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Cehaletin
gözleri dalar uykuya
Hak
açar gözlerini gönülde arka arkaya
Anlar
kul neden gelmiş bu dünyaya
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Kaç
gün zulüm doğdu hak gelince bilinmez
Zulüm
hakkın sesi olmadan yok olup gitmez
Gönülde
merhamet iman olmayınca insan sevilmez
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
İnsan
hak yolda hakka secde ile emir olundu
Hak
sesini duyan hakkın yolunda bulundu
Hak
sesi duymayanlar nefis şeytan ile yok olundu
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
İman
merhametle açar bağlarda güller
İmanla
ne güzel gülümser son vakitte ölüler
İman
yoksa ne yapsın sağlar ölüler zalimler
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Zulmün
kundağına sarılan ömrü boşunadır
İmanla
cennet çiçeği iman edenin açar bağrındadır
Bilinmez
bu hayatta yarın ecel kimin kapısındadır
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Kul
Mehmet’im iman gönülde yankılanmakta
İmanla
yaşayıp ölene cennet ötelerde kucak açmakta
İmanı
olmayana bu dünya cehennem ateşini yakmakta
Bunca
zifiri karanlığı deler nur
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet-