Zül'kâr..
Sözlerimizi
şiirleyip de başlayalım
oturduğumuz yerler diken
es geçmeden çizelim kötülükleri
alnımızı karışlayalım lüften!
dünyayı bağışlayan
insanlar olalım şuan
mutlu olur belki ne bileyim
öksüz kirpikleri bir çocuğun
ısıtır
gülüşüyle usulca
b’uz olmuş
insanlığımızı hissizlikten.
Kabullenelim tüm hatalarımızı
mahkemeler kuralım vicdanlarımızdan
kiraz çiçeği açsın umutlar
bir çayın renginde demlenelim
farketmesin zengin ya da fakir.
Bir
gülüş savrulsun gök’yüzümüzden
mutluluk doğsun sabahlara
huzurluklar bem
beyaz asılsın pencereye
yağmur yağsın sonra
rüzgârlar uyandırsın
begonyanın alını zarif öpüşüyle
siyah bir kelebeğin
mavi noktası olalım kanadında
uğurlayalım kederleri
uçalım
uçalım semâlara..
Tek harfini bile atlamayın
kayda geçilsin yazdıklarım ey
kâğıtlar şahidimdir ki
ki dört büyük
kitap pusula
böyle olmalıydı
dünya denilen şey.
Ve som bir inançla
silkip
avare bedenlerimizi bugünlere
silkeleyip
dünlerden günâh’kâr ellerimizi
ölelim en fazla
ölelim de
böğürtlen toplayalım
annemizin
cennetinde
içelim şerefini vuslatın
kendimizden önce gömelim zül kaderleri
çıkalım dağılmışlığımızın kerevetine
bi
güzelbi sözel
sızalım toprağa
harflerimizden b’öylece..
2016/Z. Nâr
(
Zül'kâr.. başlıklı yazı
Nar-ı Çiçek tarafından
13.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.