Çözemediğim bu hayatı bugün de sordum kendime ve küstüğümü fısıldadım tesellilere..
Bir tas su içinde gümüş nehir oldu dertlerim dalgalarım vurdukça duvarlarına önyargının, çabaladıkça yüze çıkmaya diplerde buldum kendimi yıprandı heveslerim öl(e)medim
öyle hemen de ölünmüyor annem canından, kanından beze beze uyanmalıymış önce insan sabahlara rahatlık sadece rüyâ huzur bir papatyafalı -uzaklarda- uzaklar ki dört mevsim dışında ve mevsimlerde öleli çok oldu oysa oysa hayat bir naneli şeker tadında -küçükken- ki iki kapılı han demişse Âşık Veysel dünyaya öyleyse eğer hedefim çıkış kapısı önüm beşinci mevsim ardım lanet yürü(yemi)yorum
ilerliyorum sanıyorum elimde papatyalarla -tek tesellim- sızılı şiirler dökülüyor içimden siy’âh’ı bitmeyen bir gece de güneşi bekliyorum anne..
( Siy'âh.. başlıklı yazı Nar-ı Çiçek tarafından 19.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
