Lafı uzatmadan direkt
konuya giriyorum
Aylar önce başka bir edebi
platformda bir bayan
arkadaşın yazdığı yazıyı
okudum. Öyle sanıyorum ki okuduğum
yazıyı yanlış anladım. Benim
anladığım kadarıyla yazı insanların
özel hayatlarına burunlarını
sokan diğer insanların ne kadar rahatsızlık
verici oldukları üzerineydi.
Evet… Gerçekten de bazen okurlarımız bizleri yazdığımız bir şiir,
ya da öykü
ile özdeşleştiriyordu. Farzedelim
yazdığımız bir öyküde
iflas etmiş bir insanı
anlatmışız, o insan
da üzüntüsünden kendini
içkiye vermiş olsun.
Bazı arkadaşlar ‘’ Üzülme yahu,
sağsın ya ona
bak. Kendini de
böyle içkiye vurma’’ Diye
yazıyorlar hatta daha
ileri giderek ‘’ Vah vaaahh.
Seni bir kliniğe
yatıralım. Ben elimden
gelen yardımı yaparım’’
Filan diyebiliyorlardı yorum
olarak.Oysa hayatta içkiyi
ağzınıza süren bir
insan değilsinizdir…
Gerçekten can sıkıcı
bir durumdur bu
bir yazar için. Hele
de yazmayı seviyorsa,
hele de çok
sık yazıyorsa…
Neyse…Arkadaşın yazısını da böyle bir
olaydan duyduğu rahatsızlığın
dile getirildiği bir
yazı zannettim ve
yorum olarak bir
iki satır bir şeyler
yazacağıma benzer bir
durumu oldukça mizahi
bir şekilde işlediğim
uzun bir yazımın
tamamını kopyalayarak yorum olarak
yapıştırdım sayfasına…Hepsi bu.
Şimdi…
Bizler koskoca insanlarız.
Herhalde bir yazı
içinde geçen ‘’ Ben
gay değilim’’ şeklindeki bir
cümleye porno neşriyat
muamelesi yapacak değiliz.
Bunu şunun için
söylüyorum: O yazıdaki
en sivri cümle
yazının sonunda olayın
kahramanı, eşine ‘’ Ben
gay değilim’’ Diyordu…
Hatta bu
yazım bir arkadaş
tarafından o kadar beğenildi
ki doğrudan doğruya
‘’ Ben gay değilim’’ Başlıklı bir
yazı bile yayınladı..
Neyse… Ben bu bayan
arkadaşın yazısının altına
böyle bir yorumu
kopyalayıp yapıştırdıktan sonra arkadaştan cevap
geldi? ‘’ Simdi
size ne dememi
bekliyorsunuz…’’ Devamını
hatırlamıyorum ama oldukça öfkelendiği
belli oluyordu. Bir şeylere
kızmıştı…İşin doğrusu ben kendi
yazısını okudum diye
benim yazımı okumaya
zorlamışım gibi bir
durum yarattığım için
pişman da olmuştum. Yaptığım bir
hata olarak kabul edilebilirdi. Derhal özür
dileyici mahiyette bir mesaj
yazdım ama gönderemedim.
Çünkü engellenmiştim. Hemen face
book aracılığı ile
özür yazısı yazdım
ve beni yanlış
anladığını ifade etmeye
çalıştım ille velakin oradan
da engellenmiştim.
Kısacası meramımı anlatabileceğim tüm yollar, tüm
kapılar yüzüme kapanmıştı.
Arkadaşı destekleyeyim derken
tam tersine bütün
öfkesini üzerime çekmiştim
ve bir türlü
ona ‘’ Bu yorumumdan ne
anladınız ki bana
bu kadar öfkelendiniz?’’ Diye soramıyor, bir
kusurum varsa özür dileyemiyordum.
Sonra da açıkçası bu
tutumuna kızdım ve
o yorumumu silmem
mümkünken silmedim. Daha
doğrusu olayı unuttum
gitti.
Siz olsanız ne
yaparsınız bilemem ama
ben susmayı tercih
ettim tabii ki.
O günden sonra
ne arkadaşın bana
bir selamı oldu,
ne de benim
ona… Ondan farklı olarak
ben arkadaşı ne
o edebi platformda
ne de bu
edebi platformda engellemedim.Bahsi geçen
arkadaşın ne lehinde
ne aleyhinde tek
kelamım olmadı. Ne o
edebi platformda ne
de burada.
Kısaca o
yoluna, ben yoluma…
Böylece bir kaç
ay geçti…
Dün…Yani 18.12.2106 Tarihi saat
16.20 itibariyle arkadaş
bu siteden bana
mesaj göndermiş. Aynen
şöyle:
merhaba Sami bey.
beklenmedik bir anda size yazmak istedim.
cevap verin vermeyin ya da aleyhimde konuşabilirsiniz de. sorun değil.
evet, çok kırdınız beni yine de unuttum ben.
iki sitede de engel koymuştum size ve kaldırıyorum engelleri.
dilediğiniz gibi yerin dibine sokma hakkınız var bu da dert değil.
dile getiremediğim çok şey var ve biliyorum ki ardı arkası kesilmeyecek.
saygılarımla hocam.