Ýbresi belki de aymazlýðý yüreðin hani olur da muteber bir beyanat sunarým evrene: Kâh yorduðum benliði kâh yoðururken hayatý sevda denen müebbetle bilfiil sorgularýn da merkezinde aciz bir çömez aþk mahkûmu hem de demlenen diðer yarýmýn uzamýnda gözlerimi dört açmýþ da yürek erbabý bir derviþi katýk yaparken aþk aþýma hele ki ýþýyan gözlerin mahreminde çatýk kaþlý bir rötuþu bile ýrgalamadan mütemadiyen sevgiye kurduðum alarmý yüreðin nasýl da tetikleyici bir rahle hem de indinde konuþlu suretleri de görmezden gelip sadece ve sadece gönül gözümün yorgunluðunu ihlal etmelerine de geçit vermezken…

Yorgun ve ýskalanmýþ nice hayat: hayatý tek perdelik bir oyun belleyip yarýna çýkma umudunun da köreldiði.

Bir bebek kadar masum belki de o bebek kadar çaresiz ve terk edilmiþ hele ki anne bildiði canlýnýn canhýraþ bir telaþla ve sayýsýz ahkâm kesip terk edilmiþliði mümin bir yürek kadar da kutsalken ve mimlendiðine delalet hele ki doðum öncesi yaþadýðý þehveti unutup o yasak meyveyi bir çöp kutusuna boca ederken ve bilemezken cehennem ateþinin sýcaklýðýný üstelik tüm bildiði beþeri bir aþka hürmet edip yoksunluðunu da varsayýp yoktan var eden Ýlahi Gücün gazabýna uðrayacaðýndan bihaber…

Sonlarý kutsayan mahrem yargýlar ve delicesine sevmek iken kutsandýðýndan bihaber muhatabý, en aykýrý izlekte saf tutan o tek kiþilik sevdalar…

Mahsuru yok sevmelerin ve bedelsiz de olmamalý demek ki yoksa yordamadan duramadýðýmýz ya da en sakýncalý istikamette sür manþet isyanlar…

Kurmalý aþklar, kurmalý ve yalan beyanatlar belki de tefrikasý yüreðin ya da gün ortasý büründüðümüz karanlýk da mý makber bildiðimiz yine gün dönümü ve çalýp çýrptýðýmýz nice hikâye oysaki münferit olmalý kaygýlar da kelam da.

Efkârýn en karasý, aþk ise hulasa bir name: Sonsuzluk iken ikbal bildiði ve mümkünsüz kýlýndýðý yine hoyrat coðrafyalarda isyan yüklü gölgelerin bir bir fýsýldadýðý yeryüzü gýybetleri…

Hayli sakýncalý belki de çoðunun nazarýnda; son ise muðlâk bir terennüm. Biteviye yozlaþan, çamura battýkça çýkmasý muhtemelen olanaksýz yine de beyazýn özlemi belli ki pür-ü pak bir reçete hem de ehlili iken ayrýmcýlýðýn ve muteber kaykýlmýþlýðý tozutmuþ imgelerin…

Nabzýný duymadýðýmýz bir çocuk çýðlýðý mý da senkronize edilmiþ o feryatta iþkillenmeden yatýyoruz sere serpe hem de yolun ortasýnda…

Tozutan.

Temkinli.

Sýra dýþý bir sýradanlýkta nöbete durduðumuz.

Çalýp çalýp çaldýrmaktan imtina ettiðimiz kýsýk sesli yaþama sevinci yine sair hükümlü iken suç unsuru olduðunun bile bilincinde deðilken yine de þekillenen günbegün ve derken þekilsiz þemailsiz bir yolcu adeta iç sesin duyulmaz týnýsý.

Ses olan söz olan ama yoldaþ olmayan.

Yol olan belki de bir sapakta terk edilmiþliðimiz.

Bir hezeyan belki de bir öfke nöbeti ve her nasýlsa ýslah olmadan göçen kambersiz düðün mü olur misali; bir elimiz boþlukta bir elimiz ize kopuk: Kâh imlediðimiz kâh savurduðumuz yine de savrulmaktan geri duramadýðýmýz o menfi ve sürrealist sakýncasý ihlal edilmiþ haklarýmýzýn ve patavatsýz þaþalý hayatlarýn ki dönemecinde anlamsýzlýk, derininde bilinmezlik ve yüzeyde üç beþ sahte tebessüm…

Nifak yüklü zaman zaman ve zehrini akýtan ama soludukça ölümü af dileyen belki de geç kalýnmýþlýðýn mertebesinde bir kýyýma kurban giden yine de kýyamdaki ruhlarý yok sayan hele ki erip ereceði mertebenin kutsallýðýndan bihaber ve sezilerini yitiren tüm göreceli kehanetler…

Yoruluyoruz yordadýkça ve nemalandýkça nefretten ve soluyoruz soludukça yalaný ve çaldýrdýklarýmýzla büyüyoruz kayýp deðerlerle büyütüyoruz kendimizi hele ki esaretinde egonun bir nebze de olsa yüksünmüyoruz; kâh arþýnlarken evreni kâh büyürken günahlarýmýz yine de kýyamadýðýmýzdan ziyade yarýnlarýn uzamýnda müspet menfi olasýlýklarý görmezden gelmenin kývancýyla ahkâm kesmekten öteye gidemiyoruz.

Dirilen dünler ve kaybolmaya mahkûm yarýnlar.

Ahdettiðimiz ama unuttuklarýmýz yine de unutulmamak iken tek dileðimiz umarsýz bir kýyýmda içselleþtirmekten öte h(i)çselleþtirdiklerimiz yine de seyrinde ama uzaðýnda belki de deðiþ tokuþ zahmetine girmeden bedelsiz seçeneklerimiz ki palavra yüklü belki de densizliðin öngörüsü hele ki hoþnut kýlýndýðýmýz ama bir türlü karþýlýðýný sunamadýðýmýz…

Yarýnlardan ümidimiz ama yarýný günde yaþayýp düne terk ettiðimiz bir yanýlgý hali hazýrda dünden yana iken tüm þikâyetimiz anamadýðýmýz dileklerle donattýðýmýz o dilekçe sadece ve sadece Tanrý’nýn gýyabýnda, sunumundan yine bizlerin özgür iradesi iken sorumlu ama her nasýlsa sorun addedilen tüm yakýnmalarýný da görmezden gelmenin bilinciyle soyutladýðýmýz insan izlekleri: Bir bir dolduruþa gelen ama dolmaktansa boþalmayý mesken eylemiþ: kâh bir duygunun varlýðýný yok sayýp bazense varlýðýmýzý hiçlikle kýyaslamaktan aciz yine de o münferit kaygýlarýmýz… Hani olur da çýkmazsak yarýna belli ki kulluðumuzun tüm aczi yeti yine de varlýðýmýzý tepeye yerleþtirmenin verdiði hezeyaný görmezden geldiðimiz.

Sonlarý kayýp onca hikâye hele ki kahramanlarý asla solmayacak ama her nasýlsa baþýný unuttuðumuz yine de O’nun unutmadýðý ve sunumu sadece kaderin indinde iken ne de olsa yüksek ökçeli þikâyetleri ve beyanatlarý biz fanilerin hem de sonlanmayacaksýna asla da uzaðýnda duramadýðýmýz belli ki kayýtsýzlýðýmýzýn ihbarý her ne kadar tek yürek yaþamayý becerememiþ olsak da.