Geceyi severim, çünkü yýldýzlar,

Arz-ý endam eyler, seyredenlere.

Þen-þakrak, neþeli, hem de arsýzlar,

Göz kýrpýp dururlar tüm sevenlere.

Siyah tül altýnda dingin kâinat,

Iþýldar mehtapla, güneþe inat.

Cýrcýr böcekleri, gece kuþlarý,

Oynaþýr yapraklar, baþlar serenat.

Iþýklý bir çember, gümüþten hale,

Ayla sarmaþ dolaþ, hasret giderir.

Ýmrenir dalgalar bakýp bu hâle,

Coþkuyla kabarýp, sahilde erir.

Gölgenin koynunda, ýssýz sokaklar,

Gelen var mý diye, çevreyi yoklar.

Meltem rüzgârýysa, telaþ içinde,

Uykusuna dalmýþ, gülleri koklar.

Veda edilirken yaþanan düne,

Umutlar beslenir, gelecek güne.

Sevdalý bülbüller, okumak için,

Þarkýlar besteler, güller üstüne.

Ve bir þair bekler, sanki geceler,

Gelsin de huzura buyursun diye.

Þiirle canlanýp, yorgun heceler,

Yaklaþan seheri duyursun diye.