Sömestri tatili gelip çatýnca haliyle haným ve çocuklar doðru ananelerinin yanýna giderse sen de ev de yalnýz yaþamak zorunda kalýyorsun mecburen, baþýna ilginç ve kayda deðer olaylar geliyor insanýn. Ýþte bu yazý o sebep ile kaleme alýnýyor...


Sabah zaten hemen iþe gidiyoruz saat 06.55 yola koyulma vaktimiz. Tabi bunu için saat 06.30 da ayakta olmalýsýnýz. Saat çalar, kýzarým, bir daha çalar, bir daha kýzarým. Çizgi filmlerde ki gibi saati ayaðýmýn altýna alýp gebertsem o da olmaz, kýrýldý mý dünyanýn parasý. Yok yok ben bunun ile baþa çýkamayacaðým en iyisi kalkmak. Esneyip durmasam. Git önce þapýr þupur yüzünü yýka Ahmet. Buzdolabýna bak diþe dokunur acil atýþtýrmalýk bir þey var mý? Haným giderken abur ve cubur býrakmýþtý. Aburlarý akþam yemiþim azýcýk cubur kalmýþ. Ama ne yalan söyleyeyim akþam ki aburlar daha lezzetliydi...


Gündüz mesaisi belli olmuyor, insan bazen fazla bazen daha az yorulabiliyor bir önceki güne nazaran. Yorgun olsan da olmasan da akþam varýnca ýlýk bir duþ insaný her zaman kendine getiriyor. Pijamalarý giy ve önce kendi kendine, sonra da duvarlar ile konuþmaya baþla Ahmet. Niye cevap vermiyor ki bu duvarlar bana ya! Ha bir de çiçekler var tabi ki... Cevap vermedikleri aþikâr, olsun ben yine de dertlerimi anlatýrým hem duvarlara, hem de çiçeklere. Cevap vermeseler de, hiç dinlememezlik etmezler keratalar. Yemekleri ýsýtýrken cam açýksa, kedi tayfasýndan illa ki bir iki tanesi kokuyu alýr ve pencerede miyav miyav sesleri kulaðýmý týrmalamaya baþlarsa, dayanamam yemek artýklarýndan azýcýk onlara da kýyak yaparým. Bak þu saðdaki minnoþ hemen yanýnda ki haydut, ben taktým isimlerini her ne kadar çaðýrýnca gelmeseler de...


Bilgisayar ve televizyon ayný anda açýlýr. Böyle olunca da insan ikilemde kalýyor. Özlü bir sözün dediði gibi ''Ne yârdan geçiyoruz ne de serden.'' Ýki üç gündür çiçekleri sulamamýþtým, acaba küsmüþler midir bana? Yok be, benim çiçeklerim iyidir öyle kolay kolay küsmezler... Dün evden çýkarken yataðý daðýnýk býrakmýþtým, hayret kimse düzeltmemiþ. Ya dostum evde kimse yok ki kim düzeltecek, unutmuþum hay Allah! Haným giderken üç beþ günlük yemek býrakmýþtý. Yavaþ yavaþ onlarý yerim, biterse de fast food takýl Ahmet her ne kadar sevmesen de...


Kendime bir iki konser vereyim mýzýkam ile. Repertuvarýný aç baþtan baþla aþaðýya doðru çal Ahmet. Akþam akþam fazlada çalma, on beþ yirmi dakika yeterde artar bile. Of haberlerde üzücü olaylar, yine saçma sapan diziler, görüntü ve bilgiler dolu beyaz cam da. Hiç seyretmesem bu televizyonu daha iyi. Dýþarý çýkýp eþofman ile bir iki yürüyüþ yapayým yarým saat kadar.


Kendi kendime satranç oynasam, o da hiç tat vermiyor. Hamle yapýyorum, sonra karþýya geçip kendimin rakibi oluyor baþka bir hamle daha yapýyorum. Bu karþýda ki de hiç beceremiyor hep ben kazanýyorum sonunda. Ya kardeþim nerede öðrendin sen bu satrancý hep yeniliyorsun bana, yoksa mahsustan mý yapýyorsun...


Yahu bu bulaþýk makinesini çalýþtýrmayý ben niye doðru düzgün öðrenmedim ki? Banyoda da çamaþýrlar birikti onu da hafýzaya kayýt etmemiþtik. En iyisi bulaþýklara su geçirip makineye atayým hanýma telefon edip öðreneyim, tarif eder o bana telefonda.


Çoraplarýmý çýkarsam iyi olacak herhalde. Çoraplar basket olarak karþý koltuða gider, niye hiç kimse alkýþlamadý basketleri mi, yine unuttum evde kimsenin olmadýðýný. En iyisi bir þiir, bir de gülmece kitabý duruyor masada dünden kalan onlara bir göz atayým, vakit geçer hem de... Yahu bu Aziz ustada müthiþ. Ben bunlarý otuz sene önce okumuþtum, sekizinci, onuncu okuyuþum yine gülüyorum arkadaþ. Bir de Leman ile Gýrgýr vardý þurada masanýn üstünde, azýcýk da onlara bakayým, her ne kadar eski mizah dergilerinin güzelliði ve kalitesi yoksa da idare ederler...


Bir iki hapishane voltasý atayým evimdeki koridorda, nasýl olsa gidip gelirken omuz vuracak kimse de yok, baþým derde girmez. Anlatýyorum kendi kendime bir þeyler, duvarlara konuþuyorum, hanýmýn bir iki tablosu var duvarda onlar dinliyor, ama þimdi fark ettim onlarda da insan yok ki hep manzara tablosu, ha bir tabloda atlar vardý, onlarda at iþte duymazlar, anlamazlar...


Ne diyor Özdemir Asaf ''Yalnýzlýk paylaþýlmaz paylaþýlsa yalnýzlýk olmaz.'' en iyisi daha fazla kafayý yemeden anneme gideyim orada kalayým bir iki günde, zaten bizimkilerde gelirler az kaldý. Allah'ým eksikliklerini göstermesin baþta hanýmýn, sonrada çocuklarýn. Ne yaparýz sonra nice olur halimiz perperiþan...