Gönülsüz matemi yüreðin;

Göreceli aþklarýn da saadeti

Yine ufkumda hazan,

Öncemde yangýn,

Yarýnýmda sorgu sual belki de

Öteleyen haris cümlelerin ihtirasý

Yine muteber bir imde terk edilmiþliði þiirin.

Kýyýsýndan köþesinden mahrem bir önyargý yüklenip,

Gözü pek bir özne muvaffakiyetinde o sancýlý devinim

Bir de aklý evvel ruhumun sabrýna delalet

Edindiðimdense eremediðim;

Görmelerden kaçýp duymayý reddettiðim

Hayli de yoksun bir kelamda tünemeyi adet edindiðim,

Demediklerime sakýncalý bir iklim kadar

Sahip çýkan þu kifayetsiz yalanlarý hanidir

Devrandan uzak bir yanýlsama mýyým da yoksa

Hani çýkmadýk candan kesmemiþken umudu?

Bir de kaybolmalarýn haznesinde yanýlmýþlýðým:

Kara kaplý kitabýn son sayfasý

Bilmeseydim keþke yarýna çýkmaz bir hecede

Bir baþýma kala kalmýþlýðýmý.

Sandýkta dolu ne çok kayýp gölge,

Sahipsizliðin bir sunumu mu yoksa

Edindiðim bu garip lehçe?

Bir de dingin bir yüreðe duyduðum özlem;

Kýyýsýndan köþesinden nasiplenip de

Asla haiz olmayacaðýmýn bilincinde

Kývrak bir þarký mýyým da kaybettiðim mutluluðu

Kayýt altýna aldý Tanrý?

Bir de sýnýr dýþý edilmiþliði þu garip kulun,

Sandýklarýna toz konduramazken,

Demelerin dur durak bilmeyen isyanlarý,

Gönülsüz olsam da yaþamaya,

Eþiðinde ölümün bir de

Arsýz yetilerimin kapýlmýþken rehavetine.

Sancýsý mý ölümün de doðmalarý hep özümsedim?

Yana yakýla ahkâm kesenlere inat

Þu sefil sayfada þakýyan iç sesin

Bilfiil kayýtsýzlýðý yine terk edilmiþliðin þeceresi,

Bir de korunaklý dünyamýn önsözü,

Kayýp kýtalardan kopup da geldim,

Kavuþmayý için için dilediðim…