Yabancý uyruklu sancýlarý yalýtýldýkça çatýk kaþlý evrenin, ara sokaklarýnda engebeli bedellerin…

Þiirler ürese keþke nefretin izleðinde bir sure mahiyetinde sonra da kadýnlar aldýrsalar ölü düþlerini ve rahminde cinnetin, aryalar sunsa bedelsiz aþklar bir de seðirten aþkýn namelerine sürülse þehir…

Benlik yüklü hegemonyalarýnda ardýç kuþlarýnýn; kanayan yaralarýnda süzgün serzeniþlerin, hanidir illet bilinesi tumturaklý düþüþlerin… sandým, sandýn, sandýk diye bakire gelinler bir de sancýsý tutmuþ ölü kadýn… sahi, ölüler çocuk mu doðurur yoksa candan can üreyen bir minnet midir evrensel çatýsýnda handikap bilinesi ýrak gözlerden ýrak yürekten demenin maliyeti?

Korunaklý hezeyaný belki’sizliðin; katmanlý hüznü ötekileþen zaaflarýn boyunduruk bildiði bir kerrat cetveli mahiyetinde yorgun bir mihraktan düþmüþse peþine þeytani bir taarruz kadar sakýncalý bir ölüm iken piyonu ölümün…

Sýrýtan.

Seviþen.

Okþarken þeytan, müritlerini… hani, nerede dünden enkaz sevgi birikintileri?

Sizi sevebilir miyim, diye sorarken bile korkak bir eda belli ki cahil cesareti bir yüksüntü iken en efkârlý varoluþ sancýsý…

Zýmba gibi olmalý oysa aþk ve evrenin de yorganý iken milyarlarýn sýcak bellediði yataklarýnda da katmanlý bir düþüþ yine dün özrünü kabul etmeyen aydýnlýk yarýn safsatalarý…

Kirinden arýnmaksa dünün.

Öldürmekse nefsi.

Bir de arýnmak adýna þerbetin kývamýnda kan tadý yine ikilem yüklü ölümlülerin ölümsüz güncesine nazire eden beyanatý kayýp bir gölge nazarýnda anlýk bir sükûneti giyinmiþken Tanrý görünümlü adamlar.

Adýmlar kocaman.

Aþklar küçücük.

Ölüm cafcaflý.

Kadýnlar titrek.

Erkeklerin hegemonyasýnda ölü eþler.

Derken bir kulvarda belki bir koltukta bilmem kaç karpuz: Hadi, yar ortadan ve yar bellediðin sevdiceðine sun yüreðinin efkârýný.

Sen ki, bensizlikle yoðrulan…

Ben ki; yorgun katmanlarýnda ölü bir yetim iken kayýp cümlelerim…

Al iþte; söz döndü dolandý ulaþtý birincil þahý cumhuriyetime oysa okkalý bir veda çekmiþtim ölüm öncesi.

Zýrnýk vermem diyen köþe baþý düþkünler maðduriyeti ve yabancý uyruklu aþklara namzet uyduruk çiftler.

‘’Kaça?’’ demeyi meziyet bilip sonrasýnda kaça kaça bir hal olan.

Ahlak polisine ne hacet? Millet hepten yargýlarken saðýný solunu.

‘’Küçül de cebime gir’’diyenleri duymazdan gelmenin bedeli olsa olsa… bilfiil yaþsýz bilfiil yas yüklü bilfiil sakýncalarýný da cehennemin dibine yollayan…

Birikintisinde hüznün, anlýk bir de tebessüm kondurmuþken üstüne ölü dünlerin… iyi de neyin derdi neyin tasasý?

Annem fýsýldadý uyumazdan az evvel… pardon, yine ben, dedim.

Senli cümleler kurmak istediðimi kim söyledi üstelik payidar kýlýnan bir duyguyu çarçur etmek bu kadar maliyetli iken?

Azdan çok, yarýndan önce, zehir zýkkým oldu maden yeti’mde saklý bir karanlýk iken gecenin özrüne hediye ettiðim.

Sandýkça sanrýlarýn kuytusunda; zannýmca deyip unutulmuþluðun nirengi noktasýnda yapýlan o ince ayar ve böðründe yoksunluk hele ki katmanlarýnda özür bir de ahlak ihlali.

Zor zanaat be, mirim zor zanaat: hele ki sevginin bedeli özür ve hüküm ise bir de yaftalanmýþ mayasýnda masum bir çaðrý olmaktansa mazlum bir önyargý olmaksýzýn sýzan çatýsýndan beynimin, zývanadan çýkmýþ hücrelerine yaydýðým ölüm kokan naftalin ya da naftalin özürlü bir hikâye tadýnda, aldatýlmýþlýðýn boyunduruðunda illet bir kambur olmak adýna: Önce evrensel sonra zerre mahiyetinde…