Gün gün þahit olduðumuz olaylar Deccalî tuzaklarýn büyüklüðünün ve fitnesinin boyutlarýný gösteriyor. Ancak biz gaflet içinde, nefsâni tartýþma ve çekiþmelerle vakit öldürüyoruz. Oysa dünyanýn her yanýnda akan her damla kandan, zulme uðrayan, yaralanan ya da hayatýný yitiren her insandan sorumluyuz. 

Suçluyuz da biz; hakký, hakikati, iyiliði, barýþý hâkim kýlmak için birleþmek ve "kurþunla kaynatýlmýþ" gibi birlikte mücadele etmeyi sorumluluk olarak kabul etmediðimiz için! Birlik olmayý önemsemediðimiz için!

Yüce Allah buyuruyor: “Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve: “Rabbimiz, bizi halký zalim olan bu ülkeden çýkar, bize Katýndan bir veli (koruyucu sahib) gönder, bize Katýn-dan bir yardým eden yolla” diyen erkekler, kadýnlar ve çocuklardan zayýf býrakýlmýþlar adýna savaþmýyorsunuz?” (Nisa Suresi, 75)

Umursamaz, kayýtsýz, kendini kurtarma peþindeki bir yaklaþým Müslümana yakýþmýyor. Kesinlikle herkesin acý içindeki masum insanlar ve çocuklar için yapabileceði bir þey vardýr.

Bu hafta Kudüs’de zaman zaman olduðu gibi yine Ýngiliz Derin Devleti düðmeye bastý, kaos fitilini ateþledi, provokatif eylemler yaþandý. Ýntifada çaðrýlarý yapýldý, Ýsrail ve Filistin kýþkýrtýldý, Müslümanlar sokaklara döküldü. Ýsrail protesto ve tepkileri sert yöntemlerle bastýrdý, böylece zulüm yeniden baþladý. 

Bakýn her provokasyon sonrasý Filistin toprak kaybediyor.  Allah esirgesin ama sonunda Filistin diye bir ülke kalmayacak. Bu açýkça ortada olduðu halde, “Ýsrail’e saldýrýn, savaþ açýn” demek akýlsýzlýktýr. Her saldýrý sonrasýnda batý ülkelerinin Ýsrail’in arkasýnda olduðunu unutuyor muyuz? Bunun sonuçlarýnýn Müslümanlar için daha çok acý, daha çok kan ve daha çok yýkým olacaðýný göremiyor muyuz?

Birçok Ýslam ülkesi kendi aralarýnda savaþýrken intifadadan medet ummak, taþlarla füzelerin alt edileceðini zannetmek sadece yanýlgýdýr. Bu, kalan Filistin yerleþimlerini de kaybetmek olur.

“Filistin’in haklý mücadelesi’ denilen þey, Ýsrail’le Filistin’in barýþýp, kardeþlik içinde yaþamasýdýr. Yoksa bölgeden Ýsrail’in yok edilmesi, haritadan silinmesi deðil. Filistinliler, Ýsrail’e barýþ, kardeþlik içinde yaklaþsalar, orayý bir barýþ yurduna çevirseler o zaman esir konumlarý da kalmaz. Oralar Filistinlilerin de olur zaten. O sýnýrlara da gerek kalmaz, o duvarlara da gerek kalmaz. Hepsini yýkarlar, barýþ içinde kardeþçe yaþarlar, gayet de güzel olur. Kimse de Filistinlilere bir þey diyemez. Hiçbir ülke de aleyhlerinde olmaz.” (*)

Nefretle, öfkeyle, kindarlýkla hiçbir yere varýlmaz, hiçbir sorun çözülmez. Ýsrail Filistin sorunu da aslýnda toprak deðil sevgisizlik sorunu. Nefret yerine, Allah sevgisinden kaynaklanan sevgi ve kardeþlik ruhu oluþursa barýþ gerçekleþir. Her sorun sevgiyle çözülür.

Müslüman, Hýristiyan ya da Musevi Allah’a iman etmiþ vicdan sahibi herkes dünyada yaþanan zulümlere "hayýr" diyor. Bizim canýmýzýn daha fazla acýmasý lazým. Birbirimize kin ve nefretle baktýðýmýz, sevgiyi, þefkati esas almadýðýmýz, bir ve birlik olmadýðýmýz için!

Her zulmün vebali hepimizin boynuna. Çünkü zulmün en önemli sebebi bizim parçalanmýþlýðýmýz. Asýl suçlu biziz. Bizi, birlik olmaktan engelleyen ve zorlayýcý gücü olmayan þeytana yenik düþtük. Deccalin kýskacýna girdik.

En çok ihtiyacýmýz olan þeyin Allah’ýn ipine hep birlikte sarýlmak, zorluklara birlikte göðüs germek, saflar halinde zulme karþý durmak olduðunun þuuruna varamadýk. Aðladýk, slogan attýk, zalimlere beddua ederek tepki koyduk. Sonuç?

Parçalandýk, daðýldýk, güç kaybettik. Gücümüzü ancak birlik olarak kazanabileceðimizin bilincine varalým artýk. Körelen kalplerimizi, kasýlan vicdanlarýmýzý diriltelim. Bir olmadan diri olamayýz.

(*) http://gundemanaliz.com/