Kanatsız bir düşten nasiplenmekse

Akıl karı olan, sekizinci notanın esnekliğinde

Hiçliğe dair bir serzeniş ise…

Az bekle

Ve al boyunun ölçüsünü

Acıya bandığın kadarını kanıksayıp

Mutluluğu şeffaf bir rahleye serercesine

Unut da tüm özlemlerini.

 

Gökteki kızıl şimşek,

Karnındaki sancı

Yüreğin bakir inancına vakıf

Aşkı sonlandırmadan

Gök kubbeden sızan renkleri de

Sonlandırmadan.

 

Ölümü gör, dercesine

Sığındığım kadarsın işin aslı.

Evveliyatımı gömdüğüm

Şu şiirin penceresinde

Görünmediğimden farklı mıyım sanırsın?

 

Sonramı es geçtiğim

Mutlak özrüme kattığım gözyaşını

Biriktiren halesinde yüreğin

Hangi gömüt kadar kaygan ve solgunsam,

Hangi ruh kadar kanatsız ve yalan isem,

Dercesine yaslandığım omzunda şiirin

Vebalim olsun demeyi bile önemsemediğim

Bir ateşsin özümde.

 

Kordan bozma sevdamı,

Dilimden düşmeyen selamı,

Sevip de yüksünmediğime dair

Tüm inancı

Kutsarken Tanrı,

Ela gözlerimdeki nemi bile

Kar sayarken

Hele ki her ölümlü günü

Bir de bucağında hüznün,

Safsata nedir

Tek kelime bilmediğim

Onca yalanı varsın kanıksasın eşrafım.

Sonra da mükellef olduğumun sitayişi,

Kanalsız yüreğin pervazında

Boyutsuz acılarımı

Göğsüm gere gere ifşa ederken

Her ölümlüden farkım da olsun yani.

 

Bilindik bilinmedik ne ise

Kardığım değil belki

Kandığım olsa olsa

Yettiğim değil elbet

Yetinmeyi arz ettiğim.

 

Kılıcımı kuşandım da geldim:

Mahremin soygununda

Etmediğim tek kelime olsa bari

Hani içimde saklı hazineden

Tırtıkladığım başa bela bunca duyguya

Okurken rahmet

Allah katında

En yorgun istilayı dahi kanıksarken yürek

Gölgelerin özrünü yok sayıp da geldim…

 

Hem de elemin dokusunda,

Yüreğin yongasında,

Karın beyazında

Aşkın yobazında bile

Sitem etmeden

Kayıplarımı zikrettim hece hece,

Ayıplarım sadece ölümüne hicvettiklerim

Yine yürek dilinde,

Koca bir hiçin kayıp sermayesiyim

Yine kendince sevdiği

Metruk aşkları kanatırken inceden,

Ağlayıp sızlamayı unutmuş ezelden

Belki de efkârın kâbusuna

Yenik düşmüş

Tez elden.

 

Zarların kayıp yüzünde

Olmazın oluru zikrinde

Belalı şiirlerin

Kıtalarını darmaduman ettiğim

Bir imgeden olsa keşke tek farkım.

Asaletin uzvu nasıl ki sükunet,

Yüreğin rahlesinde nasıl ki serili rehavet

Deminde ömrün

Derli toplu bir cinnet benimki:

Elzem bir gülüşü yok sayan

Dandik bir rotayı

Hezimet bellemeden

Düşüp düşüp tuzağa zannımca,

Düşüp kalkmayı bilmek

Olmasa da tek zafiyet.

 

( Sığındığım Kadarsın... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 16.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu