Oturur aynada kendime bakarım
Kendime bakarken dünyama bakarım
Ben doğru değilsem insanın suçu ne
Ben yakarsam kendi kendimi yakarım
Bazıları söyler yalan peşinde koşalım
Yalan işte daha ne onunla olalım
Zaten yanmışım günahımla ne bulayım
Ben yakarsam kendi kendimi yakarım
İnsan önce kendini sonra etrafını yakarmış
Yaktığını anlamaz uzaktan öyle bakarmış
Vakit geçince bitince mezarda anlarmış
Ben yakarsam kendi kendimi yakarım
Önce istemeliyim insanların gülmesini
Benden önce insanın derdinin bitmesini
Ondan sonra beklerim güzelliğin gelmesini
Ben yakarsam kendi kendimi yakarım
Uzakta olmaktansa yakında olmayı severim
İnsanları seversem hakka öyle ben giderim
Günahlarım için bol bol tövbe ederim
Ben yakarsam kendi kendimi yakarım
Gülveren’im dün çocuktun o çocuk nerede
Fazla dalma kötülüğe boğulursun bir derede
İyi insan olasın inşallah Allah izin verede
Ben yakarsam kendi kendimi yakarım
Mehmet Aluç / Âşık Gülveren