Zaman bir bað içinde aðlarken gülerken gezmiþiz

Gönül bir âlem cefasýný Sefa’sýný biz çok çekmiþiz

Þikâyet etmeyiz kimseye varlýðýyla çok sevmiþiz

Binlerce çiçeðini koklamýþ dikenleri batarken gülmüþüz

Pes etmek yakýþmaz çilesiyle yaþanýlýrmýþ bu dünya

Gücenmeden kýrýlmadan yaþarken dedik gün bugün ya

Dünyanýn bir ahtýr sermayesi nakti ömür içinde bir hülya

Binlerce çiçeðini koklamýþ dikenleri batarken gülmüþüz

Ýnsanýz dereceye rütbeye gerek yok gurur yýkar insaný

Devamlý kalýcý deðiliz dünyada ecel çalar kapýyý belirsiz aný

Terk eder gideriz býrakýrýz geride sevdiðimiz binlerce caný

Binlerce çiçeðini koklamýþ dikenleri batarken gülmüþüz

Taþtan deðildir bu gönül imanla merhametle yumuþattýk

Anlamayana anlatamadýksa aðlayan varsa biz vardýk

Elimize bir parça iyiliði sürdük gerisini dünyada býraktýk

Binlerce çiçeðini koklamýþ dikenleri batarken gülmüþüz

Süslü dünyanýn süsünü silemedik çok süsleyemedik

Bir parça gülümseme býraktýk çok üzgünüz dedik

Arayan cevher bulur aramayan yokluðu bildik

Binlerce çiçeðini koklamýþ dikenleri batarken gülmüþüz

Gülveren’im hünerin yazmaksa daha iyisini yaz

Ölümlü bu dünya kendi mezarýný sen elinle kaz

Kýþ olsa da ömrün sermayesi bir gün gelir yaz

Binlerce çiçeðini koklamýþ dikenleri batarken gülmüþüz

Mehmet Aluç –Âþýk Gülveren