Masal masal anlat anlat dedi, bir fare çatıdan düştü çatıdaki
odunlar kırıldı çat dedi, kedi fareyi düşküm gördü, bu fareyi iki kat yerim
acıkmam ben dedi. Fare kaçtı kedi kovaladı, kaçan kaçtı olan kovalayana oldu, nefesi
kesildi bayıldı. Doktor doktor diye bağırdı, hemşire doktor yoktur ben varım, işi
çoktur dedi. Sen gel dedi kedi hemşire, dişlerimi kırdım birbirini fare yerine
birbirlerini kemire kemire, yardım et fare çıktı çıkayım şu demire, gelişin
bana şu fareyi getire. Hemşire dedi elimde süpürgeyle geliyorum başka işim mi
yok gelirsem seni bağlarım o demire, ben fareden korkarım gelemem sen çakır
gelsin yardıma çomarı. Çomar çomar sen gel, herkes beni kapısından kovar, gel
ne olur yardıma bu fare beni çok yorar, aslan gibisin yardımın bana çok yarar
koş gel yardıma güzel arkadaşım çomar.
Çomar dedi biz seninle düşmanız ne zaman can ciğer dost
olduk, kedi dedi anladım seni kandıramadım yanıldım, bugünde aç kaldım bir
damla süt bulayım da yalayayım peynirle beraber. Fare peynir lafını duyunca, kedi
ne istersin benden, sen süt iç peyniri bana ver arkadaş olalım, bugünde
rahatlıkla karnımızı doyuralım, düşmanlık ederek bu hayatın kahrı çekilmez, sende
açlık bende açlık ağrısı var, aç yatılmaz.
Kedi düşündü haklısın dedi, düş önüme, fare dedi düşersem
önüme yersin, bana oyunlar edersin, ben bu numaraları yemem karnım tok, kedi
karnın toksa neden istersin peyniri, ben insanlar gibi nankör kedi değilim, senin
gibi birçok sefili doyurdum sütümle, seni yemeyeceğime ben kefilim. Fare, sende
haklısın sende var vicdan merhamet öyleyse yan yana yürüyelim, sen sütü iç ben
peyniri yiyelim, bizdeki dostluğu insanlar görsün, düşmanlık böylelikle ölsün.
Beraberce vardılar mutfakta duran sütün başına, az ilerde
kaptaki peynirden bir parça alan kedi fareye verdi, bunu gören insanlar, vay
hınzır kedi fareyi yiyecekte besliyor ki karnı uzun süre acıkmasın diye, besliyor
diye anladı. İnsanoğlu bu görünene inanır arkasındaki güzelliği manayı görmez aldanır,
aldanır da aldatanlar kazanır, kaybeden kendisi olur kadere suçu atar isyanları
oynar, vesselam.
Mehmet Aluç