Bugün Fatma Çetin Kabadayı Arkadaşımın Facebook sayfasında sağdaki resmi
görünce 30.11.2013 Tarihinde yazdığım şiir geldi aklıma. Altı senede hiç bir
şeyin değişmemiş olması oldukça üzücü maalesef.
-------------------------------------------------------------------------
Vardım gurbet ellerden memleketime kondum.
Şükür dedim
Allah'ım, emmi, hala, dayı çok.
Lakin
gördüm ahvali hayretten inan dondum.
Herkes
yapmış çok çocuk memlekette sayı çok.
Sonra bir de
baktım ki çırak takmaz ustayı.
Hastane
bahçesinde kor giderler hastayı.
Ekmek
bulmaz biçare yerken eller pastayı.
Kimi donsuz
gezerken kimisinin payı çok.
Millet acayip olmuş kimisi çok havalı.
Kimisi kürsülerden
sallar gayrı mavalı.
Dertli çoban kırlarda çalamazken kavalı.
Orkestralar
kurulur trombonu, neyi çok.
Kimsenin aklı
ermez memlekette bu işe.
En porno
katakulli oynar kapalı gişe.
Kimisinin koynunda
son model bir fahişe.
Travesti, eşcinsel,
anla gayrı şeyi çok.
Kimi fakir-
fukara ekmek banarken tuza.
Kimisi memlekette
alkış tutar nursuza.
En
parlak madalyalar takılır hep hırsıza.
Memleketin maşallah
ağası çok, beyi çok.
Memlekette kimisi ampül yakar nâr olur
Kimi
elde abaküs hesap yapar, zor olur.
Kimi zaten terörist
geniş yeri dar olur.
Kemankeş
kör olsa da altı oku yayı çok.
Hangisini yazayım yeter mi buna takat?
Memlekette
kim sağlam, belli değil kim sakat.
Sarı bantta
park etti. Dürteyim dedim fakat,