Sevgi, en çok kendine inananlara değil inanmayanlara kendini özletir.
İşte;
Bu nedenledir ki, aşkın kafirleri ona en çok muhtaç olanlardır.

***

Aşkın,
Beş duyu organı, sayısız kelimeleri var.
Cenneti, cehennemi, hesap/sız günleri var.

Nefretin,
Kırk çeşitinde ortak bir yön var.
Çıkarlarımız...

İşte bu yüzden,
Sevgiye inanmalıyız.
Nefret, yani çatışmalarımız ve işte bu yüzden binlerce yıldır savaşlardayız.

***

Bir işe yaradığını sananlar hep haykıranlardır.
Bizleri büyüleyen,
Baştan çıkaranlar kulağa fısıldananlardır.

***

Erkeğin beyin gücü,
Kadının çekim gücü karşısında yörüngeye oturduğu gün,
Merkez kaç kuvvetiyle
dönüşler başladı aşk etrafında...

***

Değiştiremeyeceğini zannetmek değiştiremeyeceğini düşünmekle başlar.

***

Hayat oyununda tercih etseniz sahnenizi
hangisini seçerdiniz?
Sevgi ile büyümeyi ya da her gün dövülmeyi mi?
Yaşamak için;
Sevgi ile büyümeyi.
Seyretmek için dövülmeyi.
İçinde değilsek kederlerin, patlayan bombaları sakız zannederiz. İşte sanatın özü.
Timsahın gözyaşlarıdır içinde yüzdüğü.
Kim inanır.

***

Kahramanlık silahla hasmına meydan okumak
değil,
İnatla nefsine sahip olmak
demektir...

***

Kutsal kitaplar sanattan ve sanatçıdan pek az bahseder.
Çünkü;
Her sanatkâr kendi sanatından söz eder.

***

Sevgi notayı beste,
Saygı noktayı virgül eder...

***

Senin için açılmamış, tüm parantezleri kapatıp,
Aşkına tırnak açıyorum.

***

"İtaat etmiyorum" dedi şeytan.
"Baş eğmeyeceğim toprağa"...
Toprak değildi itaat gereken; insan aklı ve kemali idi secde isteyen...
Ve aklı aldatan her günahla haklı çıkan şeytanın, akıldan aldığı intikamdır isyan.
Ve şeytanın zihinde bıraktığı bütün yanılsamalar, yazılmış bütün sayfalar yakılınca ateşin kucağında,
Yitirilmiş cennetine ulaşır insan.

***

Biz dünya cennetinin şifresini öğrenmek için,
Kapıda ruhunu şeytana satanlardan değiliz.

***

Kimi gönül sivri sinek sazdan hoşlanır.
Kimi;
Davul zurna çalsa, gönlü boş kalır.

***

Unutmak ve utanmak Tanrıdan başka hiç bir sanatçının ulaşamadığı iki büyük ruh.
Hiç bir romancı hiç bir kahramanına unutturmayı başaramadı.
Ve hiç bir nota utanamadı.
Sahnede Hamlet, tuvalde Mars ile Venüs unutamadı.
Mermerde kadın hiç bir sanatçının heykelinde utanamadı.

***

Tanrı içimizden geçenleri bildiği halde doğrusu neden cezalandırmaz insanı acımasızca ?
Onun da
içinden geçen bilmediğimiz bir şeyler olmalı.

***

Sönmez Korkmaz
















( Aforizmalar I başlıklı yazı SönmezKORKMAZ tarafından 2/16/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.