Çıkalım...
Sana gel dedim gidelim seninle aşk diyarına
Hayran kaldım senin aşk dolu bakışlarına
Haydi, tut ellerimi gönlümü yumuşacık ellerinle
Bırakalım kendimizi aşkın güvenli kollarına
Sen bana ben sana âşık çıkalım aşkın dağlarına
Gel gidelim sonra pişmanlıkla keşke demeyelim
Gamzendeki cennet bahçesinde gülümseyelim
Bugünümüz yarınımıza ışık tutacak gel gidelim
Kararsız kalma ne olur uzat haydi aşka yürüyelim
Sen bana ben sana âşık varalım aşkın cennet bağlarına
Saatler zamanla ömürle artık bitmeye doğru koşuyor
Sevenler sadece aşkın engin gülüşünde buluşuyor
Aşkla sevmeyenlere bak âleme birbirini boğazlıyor
Aşkla sevenler yeter insansınız artık sevin diyor
Sen bana ben sana âşık çıkalım aşkın gençlik çağına
Gülveren’im yağmurlar yağıyor gönlüme damla damla
Gelmedi o vefasız unuturum dedim belki zamanla
Ne unutabildim ne vazgeçebildim buluşamadık dermanla
Bırakayım ben o yâri olayım aşkı veren o yüce Rahmanla
Sen bana ben sana âşık varalım aşkın coşkun ırmaklarına
Varamadık aşkın coşkun ırmaklarına kaybolduk dizelerin aralarında
Mehmet Aluç-Gülveren