Dünyanýn en kötü insaný bile kendisine iyi davranýlmasýný ister, en adi insan bile her þeyin güzelini ister. Buna en güzel misal ise Saddam Hüseyin’dir. Saddam Hüseyin, 30 veya 40 yýl Irak’ta diktatörlük yapmýþ gaddar bir devlet baþkanýydý. Zaten þiddet kullanarak devleti ele geçirmiþti. Hüküm sürdüðü yýllarda çok sayýda insanýn hayatýný karartmýþtý. Binlerce insaný zindanlarda süründürmüþtü ama insanlara kötülük yaparken en lüks saraylarda her þeyin en güzelini kullanarak yaþardý. Yine çok þaþaalý saraylarda herkesin kendine saygýda, hürmette ve hizmette kusur etmesini hiç istemezdi. Saddam’ýn hýrsý veya akýlsýzlýðý yüzünden Iran ile savaþmýþ yüzbinlerce insan ölmüþtü. Daha sonra devleti yine maceralara sürükleyip Irak’ýn baþtanbaþa iþgaline ve milyonlarca insanýn ölmesine sebep olmuþtu. Bu gün her gün Irakta onlarca insan ölüyorsa, Saddam’ýn yüzündendir. Böylesine kötü olan bir adam, iþgalden sonra tilkilerin filan yaþadýðý bir inde saklanýp hayvan gibi yaþamýþtýr. Bulunduðunda ise üstü baþý toz toprak, saçý sakalý birbirine karýþmýþ, yamyamlardan beter bir haldeydi. Kendini tutuklamaya gelen askerlere: “siz de kimsiniz, ben bu devletin baþkanýyým! Beni tutuklayamazsýnýz, bana kötü davranamazsýnýz!” gibi komik þeyler söylemiþtir.  Evet, dünyanýn en gaddar insaný bile kendine en iyi, en güzel, en nazik bir þekilde davranýlmasýný ister.

Ýyiliði, güzelliði, huzuru, saðlýk ve sýhhati sadece istemekle olmaz. Ýstediklerimizi elde edebilmek için evvela kendimiz iyi olmalýyýz. Ýçi: fitne, fesat, haset, kin, nefret, kibir, gurur gibi kötülüklerle dolu insanlar, ne kadar çok isteselerse istesinler hiç bir zaman huzurlu olamazlar, selamete kavuþamazlar, iyilik göremezler… Bu tür insanlarýn zaten kötülük içinde, bedenindedir. Niyetleri, düþünceleri, konuþmalarý, hal ve hareketleri yani her þeyleri berbat olan insanlar iyilik ve güzellik istemeleri aslýnda samimiyetsizliktir. Baþkalarýna kötülük yapacaklar ama baþkalarý bunlara iyi davranacak, hem de çok iyi!  Adi insanlar baþkalarýndan iyilik veya güzellik görseler bile bu geçicidir, çýkar içindir veya korkudandýr. Çok zengin veya güçlü insanlarýn çevresinde kendilerine yað yakan, dalkavukluk yapan, yiyici, çýkarcý insanlar bulunur. Bunlar ise insaný ilk fýrsatta satarlar, ihanet ederler. Unutmayalým, insanlar yapýlan iyiliði unutabilirler ama kendilerine yapýlan kötülüðü asla unutmazlar!

Ýçi kar beyaz yani fitneden, fesattan, hasetten, kinden, nefretten, kibirden veya gururdan temizlemiþ insanlar zaten içlerindeki güzellik niyetlerine, düþüncelerine,  konuþmalarýna, her türlü hal ve hareketlerine yansýr. Ýnsanlara karþý iyi ve güzel davranýr, nazik ve kibar olur, anlayýþlýdýr.  Belki yaptýðý iyiliðin karþýlýðýný insanlardan göremez ama huzurludur. Ýnsanlar iyiliði unutabilir ama yüce Rabbim hiç bir iyiliði unutmaz, zerre kadar iyiliði sevapsýz býrakmaz. Zerre kadar günahý da cezasýz býrakmaz..

Ýki cihanda da iyilik, güzellik, huzur, saðlýk, sýhhat ve selamet için baþta kendimiz iyi olmalýyýz, baþkalarýna karþý da iyi ve güzel davranmalýyýz. Bir insanýn iyi, güzel, nazik ve kibar davranýþýný en çok annesi hak eder! Bir insan evvela annesine iyilik yapmalý, yardým etmeli! Cennet annelerin ayaðý altýndadýr hadisi þerifi hiç bir zaman unutmayalým. Ýnsanýn baþýna bir iþ geldiðinde en samimi arkadaþý bile kendi hayatýna kaldýðý yerden devam eder ama en çok yanan, çýrpýnan anne olur. Çocuklar zaten bir annenin hayatýdýr, yaþamýdýr!

Netice kelam, kötülük yapa yapa kimse iyilik, güzellik, selamet ve huzur bulamaz. Adilik yapa yapa kimse iyi bir hayat sahibi olamaz. En önemlisi de kötülük yapa yapa kimse cenneti kazanamaz, kötülüklerle kazanacak tek þey cehennemdir!

abdullah konuksever