Hýrpalanmýþ bir sözcüðün beklentisi ile dolup taþýyor içimdeki sayaç ve kum saatini andýran renklerle boyuyorum günü ve verilen hükmü.

Patavatsýz addedilen hangi yorgun cümle ise ve gel-git aklýn da ön sözüne iliþen bir heyecanla kapýmýn çalmasýný temenni ediyorum.

Kimi hurafe gerçek addediliyor ve gerçeklere yalan olduklarý gerekçesi ile atýfta bulunuyor çoðu insan. Sözcük katsayýsý mý çarpým tablosundan firar eden yoksa perdeli gözleri mi kimi insanýn açýk tuttuðuna kanaat getirdiði?

Öykündüðüm hiçbir hayat yok ki ama öldürdüðüm çokça hayat var: her halükarda mazimden firar edip günümü tetikleyen belki de hayal gücüme yenik düþüp kendimce kurguladýðým bir yarýn b/eklentisi.

Sýðýndýðým kadar sýnandýðým da ama asla geçerli bir nedeni yok kimine göre boþa kürek çektiðim ve ben hala sür git yazmayý yaþamakla da eþ tuttuðum.

Bir parantez ise açýlmayý bekleyen ve ben parantezlere sýðýnmadan tüm çýplaklýðý ile anlýk hissiyatýmý saatler sonra yazýya döküyorum.

Bazen bir kývanç artýk benimki nasýl bitimsiz bir aþksa…

Bazen yenilgi elbette kendimle olan derdimde uzlaþý yolu ararken.

Günü doldurmaya yetmiyor kimi zaman kimi savruk duygu ve canýmýn daha da acýmasýný beklerken içime doðan gerçekleþiyor iþte.

Bir satýrda var olmak adýna.

Bir þiirde sözlenmek dualarla.

Nihayetinde ereceðim Nirvana ve her þeyi reddettiðim sýðýndýðým sadece yüce Mevla.

Yaþarken de yazarken de sevecen gözlerle dokunmak an’a belki de ana bildiðim ikinci bir kucak ellerimi az evvel tutan kadýnýn bana öðrettiði her þeyi korumakla mükellef ve ona verdiðim sözün arkasýnda durup býkmadan usanmadan yazdýðým.

Týkandýðýmda acýyý içselleþtirmek.

Tanýnmazlýðýnda insanlarýn ben hala güven duyabilmekteyken.

Kalýbýma sýðamadýðýmda taþkýnlýðýma delalet sözcükler ve asla da kalburüstü olmasýn diye itina ile serdiðim týpký çimenlere serdiðim örtüye usulca yerleþip karýncalarýn gidiþ geliþlerini izlemek gibi bir dürtü adeta, karýnca kararýnca sözcükler dökülürken yüreðimden.

Az evvel sayfalarýný karýþtýrdýðým bir kitap belki de nicesi ve kendime yakýn hissettiðim kalemlerle buluþup kendi tarzýmý oturmak adýna debelenirken bilmek nihayetinde içime doðacak o güneþi önceden hissetmek ve karanlýðý protesto etmeyi de þiar edindiðim elbette sevgiyi duyumsayýp yazma dürtüsüyle eþleþtirip adeta evrene armaðan ettiðim yeni doðmuþ bir bebek gibi sevecenlikle okuyucuya teslim ettiði karaladýðým sayfalar.

Bir baþat.

Belki dolu bir baþak.

Yoksa ayracý mý ömrün? Hani günü saatlere b/öldüðümüz…

Hani seneyi günlere…

Ve ben yarým kalan tüm hikâyelerde neden illa ki baþrolü üstlendiðimi unutup insanlara roller biçtiðime kanaat getirip nihayetinde içimdeki sýrnaþýk çocuðu kulaklarýndan çekip astýðým o daraðacý üstelik bir ömür asla ve asla astýðý astýk kestiði kestik bir insan olamadýðýmdan yakýnýp tüm kabullenmiþliðimle insanlara ve kaderime razý geldiðim.

Ýlk sýrada elbette kaderciliðim.

Ve her nasýlsa hayallerimi gerçekleþtirmek adýna düþtüðüm yolda sýrf insan denen mekanizmanýn bir þekilde rencide ettiðine vakýf, daha fazla zarar görmemek adýna her hayalimi de yarým býraktýðým gerçi boyumu aþan hangi iþe el attýmsa asla kaçýnmadýðým mesuliyetimle en iyiyi yapmak þiarým iken sýrf yolumu kesen üç beþ insan faktörü ile yenidünyalara kanat açmanýn zorluðunu görmezden gelip defalarca doðduðum.

Ýlkem ne ise ve de ideam.

Ýdeallerim uðruna dem vurduðum sýkýntýlarla muhatap bir akçe bile kazanmayý beceremezken belki de þatafatlý iþlere þut çekip ben hala öðrenci zihniyetimi koruyup defalarca baþtan çektiðim bir senaryo iþte en muteber olan ve gönlümde yatan aslan üstelik özel hayatýmý sýfýrlayýp kariyer uðruna verdiðim mücadele, beni kaçýncý kez tükeniþ noktasýna sürüklenmiþken…

Hangi kitle ise hitap ettiðim.

Hangi nefersem uðruna dirsek çürüttüðüm.

Sorunsuz yaþamayý dileyip sorunlarýn ahtapot gibi sardýðý ve ben diktiðim kulelerden, fethettiðim kalelerden baþ aþaðý düþüp arkama bakmadan kös kös terk ettiðim nice mecra nice saha.

Ýlla ki hayatýmýn sonlanmasý mý gerekiyor umudu ve yarýný sýnýr dýþý edip yoksa sýnýrlarým ihlal edilmiþken kaçmalý mýyým bana bahþedilen özgürlüðümden, hani sýký sýkýya sarýldýðým muradýmý ayaklarýmla çiðneyip firar mý etmeliyim evrenden ve sýrf insanlar mutlu olsun diye bileklerimi kesip kalemimi kýrmalý mýyým?

Özümsediðim sadece gözümde tüten.

Türediðim ise öðretilerin ve deðerlerin bana sunduklarý ve kazaným addedilen.

Kayýp olan belki üç beþ senem belki de koca ömrüm kimine göre saf tutmadýðým normlarda ben hala yeni mezun idealist bir üniversite öðrencisi gibi didiklerken bilgiyi ve rahmeti de giyinmiþken asla da usumdan çýkmayan elbette sevginin ve özverinin eþlik ettiði her hayalde baþarý ve gerçekleþme oranýnýn da yüksek olduðu.

Sözüm hiç kimseye.

Sözüm kendime sadece kendime çünkü doðruyu yapmakla mükellefim: hem sevmek içimden gelip bentleri aþarken nihayetinde kendimi sevme becerimi de geliþtirdim yaza yaza ve elbette desturum inanç, güven ve sevgi iken varsýn dileyen dilediðine de ihbar etsin kifayetsiz olduðum ne ise ve zaten bilmekle ve öðrenmekle mükellef olmaktan vazgeçmediðim nasýl ki gün gibi aþikâr üstelik biteviye içimi kürerken ýþýðýmý da saklý tutmak zorundayým ömrün bitimine kadar.

Dolayýsýyla yazmakla harmanlanmýþ bir hayatý nihayetinde Yaratan bana sunmuþken üstelik çok geç olmasýnýn da bir önemi yok iken, kaybettiðim vakti telafi etmek adýna canla baþla yaþayýp tüm yazdýklarým belki de kendime ödemek zorundayým geçen ölü zamanýn diyetini: sadece ve sadece kendime olan borcum bir de Allah’a olan can borcum ne zamanki gonk vuracak kalemimle gömsünler beni, demenin de mealidir içimdeki aydýnlýðý illa ki satýrlara taþýma isteðim.

Kalemimin adýný da sevgi olarak koymuþken asla da ihanet etmediðim ve etmeyeceðim bir evren üstelik þartlar ne olursa olsun.

Elbette huzurun diðer adý bir ömür uzaðýnda durduðum ve yazýn denen okyanusta kulaç atarken sonsuzluðu ve Ýlahi Aþký ta içime ç/ektiðim…

Tüm edebiyatseverlere selam olsun ve içindeki çocuðu ve sevgiyi asla tüketmeyenlere.

Bir selamý da içimdeki çocuða gönderdim elbette elindeki oyuncaðý kalem iken uðruna yüreðini siper ettiði ve caný pahasýna da olsa elinden býrakmayacaðý.