Ölümü muþtulayan yaslý mevsim ve girizgâhý ömrün, beylik satýrlarda hükmeden derinden bir hüzün elbet tefe konan acýlarýn da birer kesiti iken sessizlik.

Hurafeler aþkýn düþtüðü tuzaktý ve de en fazla üþüten derken teþrif etti yürekler: kimi zan gibi kimi yaslý ve devasa rahmeti soludu beþer tanýlarýn mülkiyetine de coþku yüklerken.

Edimlerde saklýydý izdiham ve de göðün neferi.

Aþka tutsak kadife imgeler ve deliþmen rüzgâr ne de olsa fýtratýn gizemiydi uzak düþmek adýna balçýktan ve seyyah imgeler.

Süzülen yaþlardan firar eden kanaviçeler ve melek yüzlü þahitler az sonra yükünü boþaltacaktý freni boþalmýþ þiirler…

Nüktedan þair ve acýdan müspet menfi belirteçler de isyan ederken acýya ve nefrete.

Soluklandý da ansýzýn.

Zuhur eden gün ýþýðýna taziyelerini sundu kimi densiz.

Ensiz boysuz duvarlar ve taþ taþýyýp da kolu filan yorulmadý rüzgârýn ta ki atýl yüreklerde kabaran isyan gibi is gibi yüzlerde metruk gölgeler.

Lanetin izafi yörüngesinden uzaklaþtý aþk ve itibar de etmedi karaçalýsý iken kimi imge kimi þahit tuttuðu þiirin de bel kemiði iken hüznün.

Ýnançsýz seyri rüzgârýn ve tutanaklara geçen hýrçýn dalgalar.

Meþrebi de geniþti hani çoðu günahkârýn ve iyilik timsali güneþ yâd etti dünde kaykýlan her heceyi ve ihbar etti yürekler acýdan mimozalar açan adanýn bahçelerini.

Küreyen duygulardý ve kükreyen ruhlar tam da latif bir hacimdi geniþten dara düþen insanlar ve muadili iken idame ettikleri her beyitte de seriliydi düþler.

Bir mukozada saklýydý aþk meleði ve coþkulu yüreðin de tanrýçasý idi yazýlmaya dair bir köþede bekleyen sözcükler.

Efkârýn kaç beden büyük geldiðine karar verecek sadece Tanrý’ydý madem ve itham eden sinsi rüzgâr kimi zaman köþe kapmaca oynadý ve zýlgýt yiyen yetim yapraklar sonsuzluða kucak açtý.

Mintaný ölümdü mevsimin ve mihrabý özlem.

Kavruk vecizeler toplandý bir araya ve itiraf etti aþkýný yetim yürekler ve deliþmen bir gemici feneri idi rüzgârda sallanan ve mavinin peþine düþmüþ umut gibi miadý filan da asla dolmadý umudun sadece sökün eden hüzne fiyat biçti kimi zaman ve meþrebi kayýp yýldýzlarla lafa giriþti beyitler.

Künyesinde saklý duygulardý azýðý þairin ve bitimsiz gözüken gözyaþý ile gök taþlarý savruldu evrenin cebinden nihayetinde dilimlerce somun ekmek sundu melekler atýlan her taþa dahi hürmet etti ve mihrabýn girizgâhýnda nöbete durdu.

Gecenin asasý idi sistematik yürekler ve de kanaviçesi iken soluk imgeler…

Þah dizeler savundu da aþký.

Savruk þair dize getirdi iblisi ve güneþi ve karanlýk ç/aðladý satýrlara doðan güneþ ise sadece þairin tekelindeydi: týpký hüzün gibi týpký aþk gibi ve kindar söylemlerin çok uzaðýndaydý þair tutanaklara geçecek olan sadece sevdasýydý nihayetinde beþeri aþktan Ýlahi Ateþe erecekti de baþý ve ruhu elbet meyledecekti ölü bedenlere ve savrulmuþ ruhlara.

Güfteler tuzak kurdu güne.

Gün tuzak kurdu yüreðe.

Yürek yanýp tutuþtu nihayetinde sivri diline riayet etmeden iblisin meleklerle tokuþturdu içindeki özlemi ve iç sesi ve beli kýrýlan rüzgâr baþýný sadece Allah katýnda eðen baþaklara verdi veriþtirdi ve þehrin de þiirin de tapusu sunuldu þaire týpký aþkýn bam telinde çýnlayan rüzgâr çaný gibi akan rahmet gibi ve o akýþkan göz yaþý ki muradý defalarca dillendi özlem yüklü þairin ki en çok da kendine ve huzura duyduðu özlem týpký kayýp öznesi iken þiirlerin gizini de rücu etmeden aþka ve acýya rüku eden feryat figan þiirlerden alamayýp da baþýný…

Kanayan heceler tozluydu bir zamanlar ve de terk edilmiþ.

Anýp da dününü hicveden sadece anýlardý elbette þairin titrek sesinde de lafügüzaf aþkýn kayýp yasasý ve asasý ile avýný korkutan bir avcý gibi musallat olan da illa ki kötü zihniyet ve yokluktu ne de olsa varlýðýnýn h/içine vakýftý þair ve de yaralý kalemden damlayan her kan aslýnda maneviyat yüklü yüreðinin de iz düþümüydü ve sevgi de tek maruzatý ve m/eziyeti.

Kirli yüreklerden azat edilen evren.

Aþkýn kýblesine serilen heceler.

Yanarken geceler ve anarken þiirler en çokta ifþa ettiði iç sesin tozu dumana kattýðý bir gerçek gibi dillenirken göçmen kuþlar.

Feryat figan senaryolar.

Acýndan mütevellit bir göðün de kerameti iken yalýn düþler ve hayallerle örtüþen gerçeklere sýrt veren rüzgâr kimi zaman da kopup gelen uzaklardan týpký alnýnýn akýyla serildiði evrende bir yandan da yalnýzlýðýn kabrinde sonsuzluða kadar yatmayý mutsuz bir çoðullukla yaþamaya tercih eden þiirsel titrin de müdavimi iken imkânsýzlýk ve hüzün çanaðý nasýl ki ötelenen mihrabýn da sonsuzluða denk düþtüðünü tescillenmiþti Yaratan madem.

Mevsim tuttu öðüdünü ve serildiði çimenlerde esir düþtü evrenin ayak sesine. Ýndinde mýsralarýn gün övündü; gök devindi bir de kanadý acýlar kanatýrken ilmek ilmek.

Muradý olmayan bir yeis iken ve mýntýkasýnda yolunu kaybeden.

Bir çatý iken üstümüze serili ve bir zemin iken ayaklarýmýzýn altýndan kayan.

Devran yaslandý.

Devran yasadý.

Devran sustu da zehir zemberek burnundan soluyan öfkeli mizaçlar ilk rauntta serildi yere.

Aþka açan gözlerden latif esintiler yükseldi ve acýnýn ülkesinde ve ülküsünde yaþlar didiklendi týpký bir yasa gibi her acý her bir yüreðe meyletti ve dokunulmazlýðý acýlarýn bu tuttu yine de çýð gibi büyüyen suskunluk Ýlahi Ateþ ile eridi.

Güncesi yoktu ki mevsimin.

Gücüne gitti de mazlumun.

Devinen acýlardan bir buket yeniden derlendi ve bir buse kondurdu alnýna yiðit mizaçlar ne de olsa ülke de acýlar da sevgi de helaliydi geçen ömrün ve bitmeyen elemin.

Kürediðimiz kadar da kükrüyorduk.

Küstüðümüz kadar da meþguldük.

Künyemizde Türkiye yazýyordu ve kütüðümüzde Türk ve asil onuruna düþkün yiðit millet.

Acýnýn randýmaný idi ölüm. Ölüm yanlýþtý ne de olsa ulaþýlasý Rabbin katý acýlara da katlanmak adýna dirayet gerek.

Kulvarýnda birinci olan duygularýn nutku tutuldu ve güneþin dahi beti benzi soldu ve geceye hürmeten teftiþe çýktý melekler ve melekeler sonlanmayacak coþkusuna sahip çýkan ve atan tek yürek mert olmaya da binlerce þahit tanýklýk ederken kanayan kanatlarýn hala çýrpýndýðý ve ulaþtýðý tek kademe.

Göðün kirpiklerine vuran ýþýktý dolunayýn hýçkýrýðý.

Sözcüklerdi kisvesi yüküm olan heybesinde acýlarla dað tepe aþan.

Sözcükler katýksýz ve rüyasýz.

Ant içilen her yeminse yüreðin meþrebi.

Tüm Þehitlerimize yüce Mevla’dan rahmet diliyorum; acýlý ülkeme ve ailelerine sabýr.

Çok çok derin bir acý hayatý ve zamaný durduran.

Baþýn sað olsun Türkiye’m.