Neyi Kurtarır Ki Şiirsizlik?
Gülümsemeyle kaplanmış şiirlerimiz bizim
Şiir okumaz isem sancısı durmuyor gönlün mirim
Çok güzelde bir çay demleriz şimdi içeriz karşılıklı
Neyi kurtarır ki şiirsizlik gelsin şiirler gülümsetsin derim
Yazıyor kardeşlerim mısra mısra aşkı okuyorum
Gönlümüze aşkı şiirle beraber dokuyorum
Araya bende birkaç şiir yazarak yokluyorum
Neyi kurtarır ki şiirsizlik gelsin şiirler gülümsetsin derim
Olmuyor kardeşim şiirsiz dostsuz olmuyor
Yalnız kalan bu gönül yolunu sizsiz bulmuyor
Okuyunca şiirleri gönlüm aşkla doluyor
Neyi kurtarır ki şiirsizlik gelsin şiirler gülümsetsin derim
Aşkın şevki içinde çıkmasın tüm gönüller
Yanmasın dert kederle gönüller gülsünler
Seviyoruz âlemi sizleri bunu böylece bilsinler
Neyi kurtarır ki şiirsizlik gelsin şiirler gülümsetsin derim
Kul Mehmet’im gezerim şiirle gönüllerin içinde
Bulurum kendimi yazdıklarınız şiirlerin gülüşünde
Okurken şiirleri gezerim hecelerin mısraların derinliğinde
Neyi kurtarır ki şiirsizlik gelsin şiirler gülümsetsin derim
Mehmet Aluç