Kaderi İnşaa Etmek.
Hepimiz şikayetçiyiz bir şekilde hayattan.
Ya bulunduğumuz ortam bize göre değildir, yada aslında daha iyisine layığızdır.
Bu kadar haksızlığı bukadar zorlukları hak etmemişizdir.
Bir bakalım Gerçekten de öylemi!
Önce bir aynanın karşısına geçip, kendimize bakalım. Yanlışlarımızı, doğrularımızı teraziye koyup tartalım.
Ne ektik, ne biçiyoruz?
Gerçekten daha iyi şeyleremi layığız?
Yoksa razı olduklarımızımı yaşıyoruz?
Kader deyip aşamadığımız duvarı, biz kendi ellerimizle örmedikmi? Her başarıyı her mutluluğu, kendimize çok görmedikmi?
Nasip bu kadarmış deyip boyun eğmedikmi?
Aslında nasip bizim razı olduklarımızdı.
Nasip sana
dayatılan, sana biçilen bir kaftandı.
Hemde senin sevdiklerin vazgeçemediklerin tarafından kutsal saydıklarından.
Hürmet ettiklerinden.
Her çekimser kaldığın kararda, senin adına karar verdiler.
Hep bir şeyler söylemek isteyipte söyleyemediğinde, ahkam kestiler.
Oysa hayat senindi.
O yüzden yılanın başını küçükken ezdiler.
Ağacı yaşken eğdiler.
Denize düşersen artık tek sarılacağın onlardı.
İyi birinden bahsetsende, iti ansanda onlar gelecekti yanına.
Oysa bu hayat senindi sen var isen onlar var olacaktı.
her şeyin müsebbibi kendileri değilmiş gibi.
Uzaktan izlediler seni.
Olur ya yıkılsan ,kimse uzatmaz elini,
Düşenin dostu olmaz demişler misali !
Hem sen hak ediyorsundur.
Bu kadar da pısırık olunmaz,ki!
Aynaya bakıp kendini bulma zamanıdır!
Dizlerin kanasada kalkma zamanıdır!
Sen olma savaşını verme zamanıdır!
İşte o zaman göreceksin bu hayat senin!
Ve.....
Karşındaki tüm engeller, önünde saygıyla eğilecek!