Þiire dikilen bir düðme gibi dikmeli insan!
Sevdiðini yüreðine!
Ve saygýyla iliklemeli önünü.
Her kaybediþte yolunu,
karanlýk dehlizlerde.
Yürek feneriyle  bulmalý yönünü.

Acýyý iki ile çarpýp üçe bölerken. Tükenmez kalem gibi yazmalý kaderine...
Her sayfa kederle dolu olsa bile...
Ortasý delik bir silgiyle silinmesin diye.

Yüreði koskocaman olmalý insanýn .
Daðlarý taþlarý içine almalý!

Acýlarý sevdalarý. 
Ýki yüreði üstüste koyup. Sevgiyle çarpmalý.

Hesabý kitabý olmaz derler aþkýn.
Olmazmý sevdiðim hiç?
Ýki yürek bir sevda... eþittir bir ömür.
Sevgiden bir çýkmaz ama, ikiye bölünür!

Sýcacýk bir ekmek gibi bölmeli insan yüreðini.
Varsýn olsun iki yarým.
Paylaþýlacaksa bu hayat,
Bir ben varým, bir diðer yarým.

Yýlmaz Tizgöl
Moskova

Tarih : 06.09.2020 / Y