Hüküm ver gece
Hüküm ver kalemime
zifiri bir karanlık aksın elemime
tutuşmuş güneşi yakalım yakamozdan
bayram çocukları tutsun yakamızdan
kavursun içimizi yalnızlık
kalalım
gitmeden kalabalıklarda yalnız olalım
kendimize kalabalık kalabalıkta yalnızlık
gökte Sitare sitareha-yı şeb
kurumuş toprak gibi lalezar-ı leb
haldaşım,yoldaşım,arkadaşım oldun gece
sen gittin ya karanlığın hiçlik dehlizine
bir kuru hadsizliktir oturdu benzime
şimdi ne dersin yanmaya
küllerinden zümrüdü anka olmaya.....