Ýlahi bir düþün mecazi firarýdýr yüreðin düþtüðü tuzak ve sözcüklerin boynuma eþlik eden eli elbet duyulmazlýðýn hýçkýrýðý bir kesit ki ýssýzlýðý lime lime eden.

Düþünce ikliminde kambersiz sözcükler saklý muhafaza ettiðim yeminlerimde çöreklenmiþ dolunay ve mevsimin iniltilerine þahidim artýk hangi hükümse geç verilen hangi nida ise bir aðaca týrmanan kedi gibi týrnaklarýmý geçirdiðim beyaz ve pürüzsüz kâðýdýn dokunulmazlýðýnda kah dokuyorum ilmek ilmek kah okunmanýn verdiði haþmetli ayrýcalýkla adeta tüm evreni boyuyorum baþtan ayaða.

Þerit deðiþtiren rüzgâr.

Sökün eden ölü yapraklar.

Ve en ölüsünden bir dürtü…

Açlýðýmý b/astýrmayý öðrendim bir ömür ve susuzluk yemini ettim ben artýk kaç asýrsa susuz kaldýðým iman gücümle içtim ben kana kana o var olmayan çaðlayana bir sorumluluk yükleyip de disipline ettiðim iradem ve alt belleðimle tüm b/ölücü güçlere rest çektim…

Tabanlarý yanýyor þafaðýn.

Sözcükler taarruzda ve içimde salýnan binlerce teyakkuz ve ben gecenin ritmini tutuyorum ve düþ dehlizinde gidip geliyorum salkým söðütlere uðrayan bir kuþ gibi.

Ürkek bir nidanýn esaretindeyim üstelik cesaret addedilen.

Ve cesedimi kimse bulamayacak elbet akýllarýna gelmezse masa üstündeki hangi ikon olduðumu tahmin dahi edemezler.

Ruhumdaki kavisler.

Yüreðimdeki çekmeceler.

Çekincelerimi de öldürdüm sonunda ve idolüm iken aþk ve huzur üstelik ikisinin de bir arada barýnamayacaðýný bilsem bile iliklerime kadar aþk ile doluyorum ve iliklerime kadar huzursuzluðun verdiði rehavetle boþ kâðýda atýyorum içimde tükenmek bilmeyen ses bombalarýný.

Derken altýna imzamý atmadan parmak basýyorum evrenin tüm cehaletini üstlenmiþ olmanýn verdiði ayrýcalýkla doymuyorum asla da doymayacaðým: bilgiye ve hüzne ve aþk ve set çektiðim hangi duyguysa ve ördüðüm duvarlar.

Latife yapmaktan ziyade istiþare ediyorum Tanrý ile.

Allah katýnda kabul görmek ama öncesinde daha da çok acýdan nasiplenmek ve sözcüklerimi doldurduðum o devasa sürahide yüzmek adýna boðulmanýn verdiði coþku ile kendi ellerimle asýlýyorum daraðacýna ve Yalom iken sihirli ruhlarýn doktoru biliyorum de Aþkýn Celladýnýn kimyasýnýn kimde saklý olduðunu…

Yýllarýmý verdiðim amfiler.

Yol olmuþken okul döneminde arþýnladýðým o devasa kampüs ve þakýyan bilgiler ve aþkýn uzamýnda þerh düþtüðüm bir ýssýzlýk öncesinde dünyanýn en sosyal insaný olmanýn verdiði ayrýcalýkla yeri geldiðinde bölümdeki hocalarýma ve profesörlere kafa tuttuðum…

Oysaki çelimsiz bir akademisyen olma yolunda at koþturduðum.

Sözcükler iksirim.

Sözcükler zehrim.

Yüreðimse asla manda yüreði deðilken kalbim sadece tekil kiþilik yüklemlerimde bir emir kipi olmanýn verdiði ayrýcalýk ve haysiyet ile.

Ýmha etmiþken yarýnlarý.

Dünümde saklý iken günüm.

Þimdi her günü yarýn ve her yarým elmayý bir elma bahçesi gibi gördüðüm ve dualarým yükselirken gök kubbeye asla da þerit deðiþtirmediðim bir yol ve Ýlahi sancýnýn gelip nihayetinde beni bulduðu benimse ruhumu ufka saldýðým sonunda Rabbimle baþ baþa kaldýðým her anda saklý iken huzur ve mutluluk.

Lakin görünmezin mealidir yüreðimi kolaçan eden.

Bilinmezliðin de sýra dýþý ihbarý elbet içimdeki sayaç bir anlýk durup sonra da kaldýðý yerden devam ederken.

Hangi mýntýkada saklý isem?

Ve mermim kalmamýþken.

Elbet imtina ettiðim binlerce duygu ve ikmali dünün ve ihbarý günün ve yarýnýnýn daha þimdiden idamý.

Ýdame ettiðim nasýl bir hayatsa.

Ýhmal ettiðim hangi canlý ise.

Nihayetinde firar ettim kozamdan ve ipek ellerinde gölgelerin aslýnda bir gölgemin de olmadýðýný fark etmiþken…

Sýra dýþý imlerim sýra dýþý sefil benliðim ve sýradan insanlara bile sýra dýþýlýðýmý yansýtýrken aslýnda sýrýtan bir gök ikonu aslýnda ayaklarým yere basarken uçmanýn meali elbet konduðum bir duygudan bir yüreðe sektiðim aslýnda duran yüreðimden þimdilerde yazarak intikamýmý aldýðým.

Uyumak ya da uymak.

Bir harfin ihlali iken sýradanlaþmak.

Ve kimse kulp takan belki de kupa kýzý asla haz etmediðim yine de çocukken açtýðým fallarda kendimi daha o zamandan kandýrdýðým ve dik bir acý iken dik baþlý martavallardan uzak kalýp dik açýda þekillenen benliðim.

Disipline ettiðim kimliðim ve kimi zaman radara yakalandýðým ve duygu aþýmýndan ceza yiyip tüm ömrü parmaklýklar altýnda geçirdiðim þimdilerde hücre hapsine dönen yaþantým ve üç kural:

Temizlik.

Maske.

Mesafe.

Biri dýþýnda tüm ömre yaydýðým adeta bir ibadet.

Temiz kalmaksa o mesafe ve maske takmaksa iþte tek yapamadýðým belki de bu yüzden tiyatro sahnesinden indirildiðim ve hayatýn her sahnesinde ayný insan olmanýn verdiði kâh öz güven kâh kiminin de ön yargýsý derken hayatýn en öndeki koltuðuna oturup içimi dikizlediðim.

Randýman kaybettiðim elbet.

Ýhtiva eden binlerce hayali de uzay çöplüðüne býraktýðým…

Belki de idolüm iken Yalom ve psikanalizin duayeni iken endamlý bir yolculuk iken içimde damga vurduðum.

Bir danýþman olmanýn hayali ile uçuþa geçtiðim psikoloji ve ayrýcalýklý bildiðim tüm uzman psikologlarýn iç yüzünü gördüðüm okulun soðuk ve uzun koridorlarýnda bilfiil uzman bir psikolog olmanýn hayali ile kaç yýlýmý adamýþken bu bilim dalýna.

Ve ben dalýmda henüz olgunlaþmamýþken yerçekimine yenik düþüp de aslýnda baþýma atýlan taþýn isabet edip de beni yere düþürdüðü ve ham bir elma olmanýn verdiði acýyla kendimi doyurmaktan ve mutluluktan men ettiðim…

O gösterge.

Þehla gözleri bilginin.

Bense kaptan köþkünde iþinin erbabý bir kaptan olma özlemiyle gemimi terk etmeyeceðimin sinyallerini versem de gemiyi ilk terk edenin ben olduðu gerçeðini de korkusuzca dile getirirken defalarca.

Sýrça köþküm yýkýlmýþken.

Gemimse defalarca batýp sulara karýþmýþken.

Ve ben hala bin bir dereden su getirip içimdeki yel deðirmeninde öðütürken ömrümü.

Farkýndalýk geliþtirmek adýna.

Hizaya sokmaksa ruhumu…

Ve iþte asker adýmlarýnda bu disiplinin en çok hatta sadece kendimin emir eri olmanýn verdiði ayrýcalýða raðmen emir aldýðým hangi makamsa batýl bir rotada deðil atýl bir yürekle rüzgâra kapýldýðým nihayetinde ruhumu azat etmenin verdiði huzurla kapýlmýþ giderken rüzgâra ve o rüzgâr sayesinde ferahladýðým ve yazmanýn müridi bir kelamla içli dýþlý kendime olan yolculuðumda da yavaþ yavaþ yol alýrken…

Ýmla özürlü bir gezegen madem.

Sevme özürlü bir insanlýk iken aklýmýn almadýðý.

Ve sözcüklerle ördüðüm bir kafes ve özgür kalmanýn adý iken en çok hatta sadece kendime sitem edip sirenleri susmak bilmeyen duygularým elbet acil çýkýþ kapýsý iken bir boþ kâðýda kapaklanýp suni teneffüs ile hayata döndürdüðüm sözcükler belki de ölü iklimden düþen payýma ve ben köküme sýmsýký baðlý iken…

Bir ardýç kuþu misal.

Ya da Zümrüdüanka.

Yalýn gözüken bir ömrün de devasa dalgalarý ve günümü deðil ömrümü sonlandýrma ihtimali ile yüz yüze gelip bir de yüz göz olmuþken ölümle…

Bir hiçliði sonlandýran o içlik.

Dýþ ses ve de dýþ faktörler iken etki-tepki mekanizmasýnda ben hala dünde kalan özlemimle bir psikolog edasý ile yaptýðým o içerik analizi ve normal ile anormal arasýndaki o ince çizgide yürürken her birimiz baðlý olduðum bir hürmet ve de asalet elbet öykündüðüm bilginin iz düþümünde bilmekle bildirmek arasýnda gidip geldiðim ve huzura dönük yüzü ile yazma ediminde yürüdüðüm o yýldýzlý ve yaldýzlý yol…