Sihirli bir efkâr saklý içre dönük yüzünde hayatýn bazense dýþ sesin verdiði sýkýntý ve bir içimlik bir þiirden fazlasýdýr saklý tuttuklarým belki de metruk düþlerden ördüðüm bir hýrkadýr hüznün peþrevi…

Sabit bir katsayý olduðum doðrudur ve deðiþken mizacýmla yoðurduðum bir hayatýn da mealinde anlatmak istediklerim bu güne kadar yazdýklarýmýn yanýnda ne ki?

Ve iþte kýran kýrana sözcükler aklýmýn koridorlarýnda yuvarlanan bazen düþen bazen zihnimin duvarlarýna çarpan bazense…

Kilit noktam.

Eþref saatim.

Ve bitimsiz hüzünlü yaným bir de yansýzlýðým bir de ansýzýn infilak eden bir duygunun reþit olduðu bir yazý yazýp da görevimi ifa etmekten dolayý bu sefer de vicdanýmýn rahatladýðý.

Düþ kürem hep yanýmda.

Bense camdan bir fanusun içinde saklýyým ezelden.

Zincirlerim bir de aralýksýz çevirdiðim pedallarý hayatýn ve duygularýma söz geçirme hakkým elimden alýnmýþken.

Öncesi de var elbet ne de olsa kurmalý bebek gibi mantýðýmý ziyadesiyle kullandým üstüne duygularým devreye girdi ve ben baþarýsýz bir anýt olarak tarihte yerimi aldým.

Hükmeden Rabbim ve kader ve sökün eden hayallerim iyi de ben ne bir düþ perisiydim ne de azize.

Sözün kýsasý insanlýðýmla çýktým yola sonra da yolda kaldým.

Yoldan çýkanlar ve arkamdan dürtenler oysaki içimdeki ses bana geçiþ hakký tanýmýyordu bu yüzden geri geri gitti ayaklarým öylesine geriye gittim ki psikanalizin girift varlýðýnda tabiri caizse geliþme dönemlerinden birinde takýlý kaldým.

Bir yetiþkin olsam bile.

Ruhumda saklý çocuðun her mýzmýzlandýðýnda…

Ve iþte müdahil olduðum onlarca sosyal grup ve arkadaþ çevresi hala büyümediðimden de deðildi baþarýsýzlýðým sadece coþkuma yenik düþtüðüm sadece bir alt versiyonu bellediðim cennetin elbet dünyada saklý cennetin peþine bir düþtüm ki ve denk düþtüðüm sayýsýz ateþte benliðimi ateþe verdiler ve kaçtým mütemadiyen kaçtým insanlardan ve kendimden.

Elde var sýfýr.

Hala baþladýðým yerdeyim iþte.

Ýlk farkýndalýk kazandýðým çocuk yaþýmda saklýyým hala.

Masum kaldým mý sahiden bunu sadece O bilmekte ama elimi her yýkadýðýmda yüzümü yýkama gereði duymuyorum iþte.

Olmaz mý günahým ve ayýbým?

En çok içtenliðimin tokuþtuðu bir sevgi deryasý ve insanlara uzaktan dokunmam bile benim için bir ayrýcalýk iken.

Beni bana uzak tutan içimde saklý o büyümeme arzusu gel gör ki kemale ersem bile hala çocuk gibi söylendiðim ve sýzlandýðým fazlasýyla aþikâr.

Sevgiden yana.

Aþkýn ise farklý versiyonlarý ve hayata âþýk iken illa ki yok sayýldýðým ve yaþadýðým yerde ya da bulunduðum ortamda sýklýkla göze battýðým.

Ýlahi bir dokunuþ aslýnda içimde nükseden ve vardýðým nokta illa ki her yerde ve her zerremde Rabbimi hissettiðim.

Bazen gördüðümü sandýðýmý ve O’nda kaybolduðum aslýnda kendimi ve tüm sevdiklerimi O’na emanet edip uzun bir süre huzuru duyumsayabildiðim.

Bir kilit noktasý da saklý hani içimde ve on yaþýmdan beri bana esir düþtüðüm ve çocuk varlýðýmla canýmý yakan insanlardan fýrsat bulup da kendimi olduðum gibi kabullenmeme izin vermeyen dünya dolusu insan.

Doðallýðýn iz düþümü ile kayýt açtýðým her yenilgi elbet yanýldýðým ve beni yanýltan kimse ben suçu sadece kendimde ararken kendimi olduðum gibi kabullenmeyi reddedip üstüne üstük kendimden nefret etmeme sebebiyet veren insanlar üstelik en yakýnlarým ve inanýlmaz sevdiðim arkadaþlarým ve ne yazýk ki hepsi dünde kaldý ve iþte ben benle baþ baþayým sonunda bulduðum Rabbim ki arayan kolaylýkla bulabilmekte de: hem belasýný hem Rabbini.

Ýsyankâr dönemlerimde neyin ne olduðunu öylesine net gördüm ki ve en çaresiz anlarýmda bana yardým eden yine O idi hatta sadece O.

Ket vuran mutluluða elbet dýþ sesin de bitmez iken maruzatý bu anlamda hayattan ve insanlardan deli gibi kaçtýðým ama buna raðmen insan sevgimden yana taviz vermediðim ve yaptýðým o büyük yanlýþ elbet kendime yaptýðým en büyük kötülük ve iþte tamir etmek adýna içimdeki devreleri ve geride kalan enkazý biteviye çabalýyorum en azýndan Ýlahi yolda olduðuma kani olsam bile yetemediðim de bir gerçek elbet halen çevremdekilere ve de kendime.

Yetindiðim illa ki baþarmak adýna uðraþtýðým elbet kendime yetmekle iþtigal bu yüzden vaktim olduðu müddetçe yolumdan geri dönmeyeceðim hele ki…

Bir ömür her þeyi yarým býrakan bir enayi olarak ilk kez bu kadar azimli ve sebatkârým gerçi…

Kolum kanadým zaman zaman kýrýlýyor ama gücümü aldýðým üç mefhum sayesinde hala ayaktayým ve nasýl inkâr ederim o üç güçlü duyguyu?

Sevgi ve inanç ve umut.

Ýç içe geçen müthiþ üçlü ve ikilem yüklü benliðimle kim bilir bir günde kaç iklime denk düþüyorum…

Beni böyle kabullendiðiniz için sizlere çok çok teþekkür ederim hele ki bir ben varken benden içeri.