AH BE ÖLÜM!

Her aklýma geldiðinde, nefesim daralýyor,

Gözlerim kararýyor, düþüyorum yerlere,

Aklým karýþýyor sonra, unutuyorum saðýmý solumu,

Gün ortasýnda güneþim batýyor,

Akþamýn kýzýl karanlýðý çöküyor yüreðime.

Dilim tutuluyor, þiirlerim susuyor,

Aklýmdan çýkana kadar gelemiyorum kendime.

Halimi görenler saralý zannediyor beni,

Burnuma soðan tutup koklatýyorlar,

Faydasý olmayýnca da ambulans çaðýrýyorlar,

Seni hatýrladýðýmý anlatamýyorum kimselere,

Ellerinden kurtulmak için akla karayý seçiyorum,

Sendeleye, yalpalaya kalkýyorum yerden,

Üstüm-baþým toz toprak, aldýrmýyorum,

Aklýmý da seni de býrakýp düþtüðüm yere,

Allah, âcil þifalar versin duâlarý arasýnda,

Utana-sýkýla uzaklaþýyorum bana yardým edenlerden.

Gelmesen aklýma, rahat býraksan yakamý,

Biliyorum, sonunda nasýl olsa bir gün geleceksin,

Nerde, nasýl, kaç yaþýmda bilmiyorum ama,

Benim zannettiðim emâneti geri isteyeceksin.

Vermek istemesem de, zorla alýp gideceksin,

Hani diyorum, hiç olmazsa gelinceye kadar,

Olur olmaz yerde gelmesen aklýma,

Meselâ, küçük bir çocukla þakalaþýp oynarken,

Sýrtýný kaþýdýðým kedimin mýrýltýlarýný dinlerken,

Çok sevdiðim bir yemeði yerken meselâ,

Eþimle, çocuklarýmla sohbet ederken,

Gelmesen aklýma, küstürmesen beni zamana

Ah be ölüm! dünyadan birazcýk zevk alsam olmaz mý?

Babamý, annemi, kardeþimi aldýn isyan etmedim,

Rab’bimin, emriyle beni de alacaksýn biliyorum,

Bu can tende, ruh bedende emânet, inanýyorum,

Ah be ölüm! 

En azýndan mutlu anlarýmda gelmesen aklýma...

Olmaz mý ey ölüm? 

Olmaz mý?

21 ÞUBAT 2021 DÜZCE

aslanyýlmaz#sürgünadam#