Artık Okuyamazsın
Gönlümü okumaktan hep vazgeçtin
Gönlümü mezar taşına çevirdim
Artık okuyamazsın
Canıma tak etti sana dair sevmelerimle
Artık göklerde ki yıldızlar gibi tek başınayım
Yer yüzünde bakarsan göremezsin
Saklandım ayın arkasına
Dünyada bir yurdum yoktu şimdi oldu
Sen şimdi bensiz dünya savrul savrulabildiğin kadar
Sığınacağın bir limanın kalmasın
Zaten sen bu halinle hiçbir limana sığmazsın
Sende senin gönlünü benim gönlümü
Isıtacak bir tek kıvılcım dahi yok
Her gece gökyüzünde sevincim var benim
Aşkla bakana ışıldıyorum usulca
Düşüyorum düşlerinin içine
Artık diyeceğin bir şeyde kalmadı
Yıpranıyorsun kendini kimseyi sevmeyen kendinle
Kolay değil sana senden başkası tahammül edemez
Hiçbir şey sana yetmezken
Sokakların arasında kalacaksın
Bir çıkışın yolunu kendinde bulamayacaksın
Gerçi kimin umurunda seninle baş başa beş dakika olmak
Okşayacak ne ellerin var ne de bir kalbin
Dön hırpalanmış halinle gecede gündüzde
Sana kapıyı aralık bırakmıştım kapattım
Artık çeşit çeşit şarkılarda senin yerinde yok artık
Mehmet Aluç-Kul Mehmet