Hudutsuz bir yolculuk bu ve uçuşan tül perdeler

Aklın son noktasına hizalanmış düşlerim ve şaşkın yüreğimin

Neferi ah, binlerce yemin döndüğüm

Sözümden

Israrla yüklendiğim yüreğin makberi

Ölü bir kuş gibi uçmak kaldığı yerden.

Şatafatlı rüzgâr

Bayır aşağı sözcükler

Göğün pembesi ve kubbesi

Sürtüştüğüm insan izlekleri

Bir de yazamadığım son ferman

O ızbandut gölgeler feryat figan

Yakut gözlerinde sevdanın

İçimde kalan ukdelerin serpintisi illa ki aşk

İlla ki yazmaya durduğum şiirler

Uçuşan saçımda can veren bir bukle

Oysaki nasıl da mutlu ve özgürdüm öncesinde.

Yadsıyamadığım şafak

Kanatlarında buseler üşüyen ruhum

Saklı tuttuğum sandığımda

Dokunulmazlığı varlığım

Haraç mezat yükselen sesi ölümün

Dermanı saklı katında Rabbimin

Azat ettiğim keder

Kadere yüz sürdüğüm

Yalnızlıksa sonsuz bir meal

Tamburu, sazı aşkın ve çenginin

Çıplak ayaklarında yıldızın

Nemalandığım mehtap

Sarmalında hüznün

Yüzüme çarpan Osmanlı tokadı

Babamdan tembihliyim hem ezelden

Ezeli bir rekabet içre dönük fetvası yüreğin

Esrik bir zafiyet

Göğe kat çıktığım bilinmezin öyküsü

Hoyrat bir rüzgâr

Adeta firkateyni dünün

Bense mazbut ve içten bir serenat

İçerlediğim ömrün buruşuk örtüsü

Yüzümde peçem indinde aşkın

Sevmek içten ve uzaktan

Uysal feryadım taşar da taşar dağlardan

Aşkın şiarı belki de çaresizlikle yürekten tüten

İmkânsızı dilediğim her hazan

Hüzne binaen çattığım kaşlarım

Lakin sızan gam ve infilak eden sözcüklerden

Kardığım bir şiir nazenin yüreğimden dökülen perde perde

Seslendiğimin ertesi

Yufkadır içimde saklı mealin türküsü

Yanık sesi ozanın

Yandığım ne ki yakamadığım ateşin tek zerresi

Yeter de artar bile

Yoksa yazamazdım yaranamadığım kadar

İçimde saklı düş perisine

Bir düşsem misal

Düştüğüm her yanlışın alfabesi

Bir çocuk gibi coşkulu ve umutlu

Kardığım nice hayal

Tutuşan eteklerinde yazgının mutluyum da sevdiğim kadar