“Kuþlar gibi uçmayý, balýklar gibi yüzmeyi öðrendik, fakat bu arada çok basit bir sanatý unuttuk. Ýnsan gibi yaþamak.”  Martin Luther

“Dünya çok acý çekiyor: kötü insanlarýn þiddetinden deðil, iyi insanlarýn sessizliðinden.” Napolyon

Ýnsaný diðer canlýlardan ayýran en önemli özellik; “güçlü zekâsý, üstün düþünme kabiliyeti, sýnýrsýz öðrenme gücü, içgüdüsel davranýþlarýnýn azalmýþ olmasý ve konuþma yeteneðidir.”

Her insan, yaratýlýþý gereði “mükemmel” olmasýna karþýn, çoðumuz bu mükemmelliðimizin farkýnda deðiliz. Ýnsanýn mükemmelliðini algýlamasý ve hayata geçirmesi için, “kendisini tanýmasý” öðrenmesi ve gerçek “kim” liði ile buluþmasý gerekmektedir.

 “Kendini tanýmak; hayran hayran kendini seyretmek demek deðildir. Ýnsanýn ne olduðunu ve ne olmasý gerektiðini araþtýrmasýdýr.

Bireyi “iyi bir insan” olmaya götüren yolla,” insanlýða” taþýyan yol aynýdýr. Ýnsanýn makamý ve mevkii ne olursa olsun, O’ndan öncelikle insan olmanýn gereklerini yerine getirmesi beklenir.

Mevlânâ’nýn, “Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok, nice elbiseler gördüm içinde insan yok” özdeyiþini göz önüne alýrsak; insan zannettiðimiz fertlerin bazýlarýnda, insan olduðumuzdan utanacak davranýþ ve eylemleri görebilmekteyiz. ”

“Ýnsan görünüþlü” olmakla, “insan olmak” baþka þeydir. Kiþi olabilmek için yalnýzca insan görünüþlü olmanýn, insan türünün herhangi bir bireyi olmasýna yetmeyeceðinden, insanda belli bir takým niteliklerin bulunmasý da gerekmektedir.

Bunlardan bazýlarý; Vatanýný, Milletini, Bayraðýný, Milli ve Manevi deðerlerini canýndan çok sevmek, deðer vermek, korumak, bu deðerlere ihanet etmemek, olumlu katkýda bulunmak, dürüstlük, mertlik, merhamet, bütün varlýklarý sevmek, vb. özellikleri sayabiliriz.

Son günlerde Cennet Vatanýmýzýn güzide ormanlarýný; hain, nankör, kalleþ ve bir o kadar da korkak, insanlýktan yoksun, satýlmýþlar tarafýndan kasten yakýldýðýna gözyaþlarý ile þahit olmaktayýz.

Bu nasýl bir vicdansýzlýk, nasýl bir merhametsizliktir ki, nimetlerinden bol bol istifade ettiði ülkesine, Milletine acýmadan kýyabilmektedir. Ýçindeki canlýlar dahil, bir çok insanýmýzýn da þehit olduðu bu vahþeti, vicdaný sýzlamadan iþleyenlere yakýþtýracak sýfat bulamamaktayýz.

Düþmanlýðýn bile dürüstçe kurallarýnýn olduðu insanlýk tarihi, böyle bir kin ve nefret örneði görmemiþtir. Üstelik de kendi ülkesine ve insanýna karþý. “Zulüm payidar kalmaz” özdeyiþi tarihte hep tekerrür etmiþtir. Yanan aðaçlarýn, kuþlarýn, böceklerin, telef olan yabani ve evcil hayvanlarýn, þehit düþen masumlarýn ve maðdur olan biçarelerin ahý, bu merhametsiz canileri ve zalimleri elbette bir gün helak edecektir.

Savaþta bile; “kadýnlara, çocuklara, yaþlýlara, kadýnlara, aðaçlara, ekinlere zarar vermeyiniz” diyen bir Peygambere uymuyorsanýz, siz kimlerin satýlmýþ uþaklarýsýnýz? Her kötülüðü normal gören, kalbi þeytanlaþmýþ, öfkesi yanardað olmuþ böyle bir düþmanlýk þimdiye kadar tarihlerde görülmemiþtir.

Devletimize düþen, bu canileri ivedilikle tespit edip gereðini yapmak olmalýdýr. Çünkü artýk vicdanlar durmadan kanamakta, baðýrlar her gün daha bir haþlanmaktadýr. Ormanlarýmýzýn yangýný içimizde anbean büyümekte, bizleri daha çok yakmaktadýr.

Bazý kalemler de her fýrsatý siyasete kanalize etmenin telaþý ile, bu vahim ve elim felaketten rant çýkarmaya çalýþarak kendilerini küçültmemelidirler. Milletçe birlik olmanýn, yaralarýmýzý topyekûn sarmanýn zamanýdýr.

Bir de birkaç aðaç için ülkeyi kaosa çeviren sözüm ona çevre gönüllülerine, sanatçý zannettiðimiz sahte kahramanlara sesleniyorum. Sesinize ne oldu? Ormanlarý yakanlara gösterdiðiniz tepkiyi Milletimiz somut olarak ivedilikle görmek istiyor. Yoksa tatil yapmaktan gündemi mi takip edemiyorsunuz. Üþüttünüz de sesiniz mi kýsýldý?

Baþkan Theodore Roosevelt’in belirttiði gibi, “Bir insaný “ahlaken” eðitmeden, sadece “zihnen” eðitmek, topluma bir bela kazandýrmaktýr.”

Doðru ve iyi olaný bilmek ile doðru ve iyi olaný yapmak arasýndaki en önemli baðlantý, doðru ve iyi olaný yapacak bir karaktere sahip olmaktýr.

Almanya’da bir Lise Müdürü, her eðitim öðretim yýlý baþýnda öðretmenlerine þu mektubu gönderirmiþ:

”Bir toplama kampýndan sað kurtulanlardan biriyim. Gözlerim hiçbir insanýn görmemesi gereken þeyleri gördü. Ýyi eðitilmiþ ve yetiþtirilmiþ mühendislerin inþa ettiði gaz odalarý, iyi yetiþtirilmiþ doktorlarýn zehirlediði çocuklar, iþini iyi bilen hemþirelerin vurduðu iðnelerle ölen bebekler, lise ve üniversite mezunlarýnýn vurup yaktýðý insanlar. Eðitimden bu nedenle kuþku duyuyorum.

Sizlerden isteðim þudur: Öðrencilerinizin “insan olmasý için” çaba harcayýn. Çabalarýnýz bilgili canavarlar ve becerikli psikopatlar üretmesin. Okuma yazma, matematik, çocuklarýnýzýn daha fazla insan olmasýna yardýmcý olursa ancak o zaman önem taþýr.”

Neticede insan olmak: Ülkesini, milletini, tüm canlýlarý, doðayý ve tüm insanlarý koþulsuz sevmek, deðer vermek korumak ve geliþtirmek. Kin, nefret, kýskançlýk, nemelazýmcýlýk, vb. duygulardan uzak olmak. Çaðýný anlamak, çaðýnýn gerisinde kalmamak, geçmiþle bugünün doðru sentezini yapabilmek, geleceði bugünden görebilmek, sözcüðün tam anlamýyla uygar olabilmektir.

Kendinin ve içinde yaþadýðý toplumun özgürlüðünü, baðýmsýzlýðýný saðlamak; saðlanmýþsa titizlikle korumaktýr. Ýnsanlýðýn refah ve mutluluðuna katkýda bulunmak. Vicdaný özgür kuþaklar yetiþtirmek; bu kuþaklar içinde yer alabilmektir. Onurlu, dürüst, mert, adil ve adil  olmak. Kendi onuru kadar baþka insanlarýn da onuruna saygý göstermektir. Dünyanýn barýþ içinde yaþamasýný ilke edinmektir. Baþka din, cinsiyet, dil ve ýrktan olanlara saygý göstermektir. Mevkii kendi çýkarlarý için deðil, demokrasiye katkýda bulunmak ve topluma yararlý olmak için kullanmak demektir. Ýnsana, doðaya, kendine karþý sorumluluk taþýmak; yaþamayý sevmek; sevinçleri olduðu kadar acýyý da paylaþmaktýr.  Ýnsan olmak, "deðer bilir" olmak, insanlýk için yapýlanlarý unutmamak demektir.

Þimdiye kadar çoðumuz daha iyi hayatlara sahip olmak istedik, ama çok azýmýz “daha iyi bir insan” olabilmeyi arzuladý. Belki de artýk daha iyi biri olmanýn zamaný çoktan geldi bile, ne dersiniz? Dünya, insan olanlarýn sayesinde güzeldir.

Sevgiyle kalýn…

                                                                      Seyfettin KARAMIZRAK