Düşlerim tecelli etti, bayım
Mateminde rüzgârın
Küller gibi yanıp savrulduğum
Hükmedense kader ve sevgi
Aşkı da şiarı bildik mi evrenin.
Düşler ve düş mahkemeleri
Düşünmediğim kadar düşmüşüm meğer ben
aşka
Bir hazansa yüreğin solduğu
Hüzün bahçemde saklı aşkım, kalemim
ve niyazım.
Düş iklimleri serpilen zerrecikler
İnsan olmanın muadili
Sersem sepelek yaşamak ne ki hem
Rabbin nazarında?
Cahil imgeler acı yüklü çehreler
Müdavimi olduğumsa inanç ve umut
Çeperinde sevginin,
Ah, bayım kendime eziyet ettiğim.
Hüzün cetvelim kırık ve kanatlarım
Rengim soluk ve düşlerle örülü
saçlarım
Huzura binaen beklediğim ezan vakti
Bir yola çıkmışım ki ben beni benden
etti.
Sabırdır iştiyakı evrenin
Selametle yaşamanın güftesi ise şiir
Nesirlerde asılıyım aşka umutla
Sersemlediğim yerin elini uzattığı
buluta
Konmak adına yazar ve severim
İlahidir içimdeki sevda
İman gücümle yenmek illa ki acıları
Açamadığım yüreğim
Susamadığım ömrün
Sınanan dirayetim
Mücadeleye devam mı sahiden?
Hani dünde yarım kalan masallarımdan
İnşa ettiğim kelam yüklü dünyam.
İzafi bir ateş
Şemsin rüzgârı ensemde
Aşkın şakayıkları ve şavkı
Çöktüğüm dizlerimde kalmasa da derman
Aşka binaen sarmalında günün
Yarına baş verecek bir tohum gibi
Ektiğim kelimeler bin bir duayla
Sitem ettiğimse kendimde saklı
binlerce hatıra.
Yol uzun, bayım
Benimse varlığım akla zarar
Yok olmanın mealiymiş meğer ki
Kalemin suskunluğu kadar
Evren de çekmişken elini eteğini
Koştuğum Rabbime sadık ve sevdalı
Bir semazenim madem
Semada saklı gönül bohçam
Yerde kaykıldığım yetmedi mi?
Muhatabımdır sevgi, kudreti Rabbin
İnandığım kadar azimliyim
Aciz varlığımla bir yanıp bir
söndüğüm
Delişmen yüreğimdeki isyan
Çıktı çıkalı
İçimdeki şehir çöktü çökeli
Kalemin refüze ettiği kaç gün
Çömeldiğim hazanın mihrabı savruk
gönlüm
Bir mihenk taşı ise aşk
Yanmak bu olsa gerek
Kalem kavururken için için
Yerle yeksan oldu dünyam yazmadığım
için.
Bir sevgi ise bahşedilen, başım gözüm
üstüne
Matemimle örülü hazan yaprağıyım
madem evrenin
Solduğuma binaen
Soluduğum şunca acıya son derman
Elbet Rabbimden ricam
Anmaksa hayatı şevkle
Anıldığım kadar yaktığım ateş
sözcüklerle
Bir fasıl bir de hasıl olan yalnızlık
Siması yabancı değil günün ve sizin,
bayım
Dünde kalan her kaçırdığım öğün
Daim olsun yeter ki aşkım ve inancım