Bu Yalnızlığın Sıkıcı Kalabalıkları
Beni Sahiden Sıktı
Aşkı yaşamış olmam, sevdiğime
kavuşamayarak hasreti çeken birisi olarak, bunca tahammül ve sabrın yardımıyla
soruyorum kendime, ben aşka layık değil miydim? Aşkı taşıyamayacak bir
kapasitem mi vardı? Aşkın kapısını açmak için bir adım kalmışken, beni
yaklaştırmayan neydi? Seviyorum dediğim halde suskun bana bakan sorumun
cevabını neden “bende” diyerek cevaplamadı? Ah sorular cevapsız kalan sorular!
Beyni mi kemiren yüreğimde sızısıyla duran cevapsız sorular! Çiçekler gibi
kokan, gelişiyle çiçeklerin mevsimin getiren cennet bakışlım, cennet kokulum
gitti ulaşamadım yakalayamadım ellerinden, kaydı ellerimde gönlümde,
düşlerimde, karanlık oldu karanlık kaldı dünyam.
Kaç bahar geçti diyemeyeceğim ondan
sonra baharım hiç gelmedi, ama kaç yıl kaç ay geçti onu sancısıyla biliyorum,
yollarıma kar yağdı hiç erimedi! Eyvah yoksa yollarıma karları ben mi bu
olumsuz halimle yağmasını istedim de Rabbim yağdırdı ve o bana gelirken belki
yollarım kapalıydı ulaşamadı, eyvah! Hemen kurtulmalıyım olumsuz değersiz
düşüncelerden, hemen gülümsemeliyim belki gönlünde güneşler doğar, güneşinin
doğduğu yönü görür ve ben karanlığa batmadan koşar gelir, sevmeliyim gitmiş
olsa da…Hatırlarım kuvvetli olursa o hatırlarım belki onu bana çeker, hatıraların
içinde gezinirken içine güller serpmeliyim, kokusu ona ulaşır benim gibi belki
hatırların içinde gezinirken görür fark eder hala sevdiğimi…
Bu yalnızlığın sıkıcı kalabalıkları
beni sahiden sıktı, beni olumsuzluklara umutsuzluklara sürükleyen yalnızlığımın
kalabalıklarından kurtulmalıyım. Koşmalıyım önüme gelene gülümseyerek “sizleri
seviyorum” demeliyim, diye bilir miyim acaba? Dersem yanlış anlaşılır mıyım
acaba? Yoksa bir ton dayak mı yerim kabaca? Yoksa yanlış yola mı girer araba? Ah
cevapsız soruların cevabını bunları deneyerek cevabını bulmalıyım! Sevdiğim
gitti bir daha gelmez biliyorum, belki gülüşümde doğan kendisine has
söylediğim” canımın içi seni seviyorum ’un” açan bahar çiçeklerinin kokusu ona
varır koklar ve hala benim onu benden uzakta ellerin olsa da sevdiğimi ve ona
ulaşarak kavuşamadığım için bir beceriksiz olduğumu da bilir birkaç damla göz
yaşı döker de yüreğimdeki yangını söndürür.
Mehmet Aluç