Hissikablelvuku özümsediğim
satırlarından aşkın…
Bazen cenderede sıkışmışlığım olmasa
gerek aşkın ihmali…
Sergüzeşt hecelerden inşa ettim edeli
benliği
Gözlerim dalar derine
Bazen koyu gözlerine serptiğim gözyaşım
Bazen sönük alevinde gecenin neşri
Bir vasiyet babında yazıyorum bu
şiiri…
Ola ki; seyyah cüssemden ayrı kalayım
Dokunulmazlığı var mı sahi bunca
alayın?
Ön sözümü yazmadan sonlanmalı masalım
Son sözde yeniden dirilmeliyim başka
bir masalın gizeminde.
Tetikte kalemim ve kalbim
Tekleyen değil iç sesim bilakis
Özüme sadık bir közden doğmanın
ertesi
Maviden turnalar
Nice kuş ayakları perdeli
Bense çektim çoktan perdeyi yüreğime
Yüreğimden bir kurtulsam var ya…
Kaç şiddetinde doğarım kim bilir ben?
Varsın kim vurduya gitsin şeceremden
damlayan her zerre
Makul olanı bilsem bile
Dönemiyorum artık geriye.
Huzur olsaydı keşke bir uzvum
Kaybolmaların mizacında bulmaksa ne
güzel kendini
Ve sil baştan şiirler
Metazori olmayan bir gülümsemeden öte
ne olabilir ki?
İçtenliğin şavkı
Yalnızlığın tuz ruhu
Tuzla buz olmuş sözcüklerden arda
kalan yası mı saklı tutmalı?
Şah idim öncesinde şahbaz olmanın
nesi kötü?
Dilbaz yüreğin de ritmine yenik
düşmenin ertesi…
Adımladığım hayal meyal mutluluğu
Gerçek olanların da vardır elbet bir
gerekçesi
Geçiş hakkın tanınmadığım kadar
Mümkün mü geçiştirmek bunca
güzelliği?
Muteber olmalı insan
Ve müşfik
Nemalandığım merhamet eksik etmeyen
Rabbimden
Bazense taştığım kadar vücudun
kitlesinden
Kat izinde saklıyım madem ben sevgi
denen dilemmanın
Dik başlı mizacımla yediğim bunca
vurgun
Olmamalıydı bu aşkın sonu.
Hüznüme rakiptir sözcüklerim
Dik alası yalnızlığın
Ve işte dikiyorum tüm sökükleri
sessizce
Olması gerektiği gibi elbet
Nemalandığım bunca duygudan yana mı
olmalıydı umudum?
Umurunda olmasam da
Umurundayım umurumda olansa bana dair
Bir direktif ise mutluluk
Seyyanen serildiğim bulut ve ufuk.
Mizacım işte:
Değişemem ben varsın sen de ısmarla
bir şiirden fazlasını
Saklı tutulası umudun dahi tutukken
nutku
Elimden gelenin fazlasını zaten
yapıyorum layığıyla
Layık olmasa da bana bunca zulüm ve
acı.
Açılandıramadığım bir yüreksin
tüketen
Bense imkânsız seyrinden zincirler
örerken
Yeniden kenetlenmekse hayata
Bil ki bu da senin sayende
Üstelik döndüğüm yeminlerin uğruna
Ettiğim bunca tövbe ve dua
Yaslandığım o ölü çınarsa
Varsın kalayım bir başıma…