Online Üye
Online Ziyaretçi
Karaşahin Otomotiv
İlhan Murat spor lüks
arabasıyla galerinin bahçesine girip kazık frenle durdu. Arabadan inip sinirle
içeri girdi. Müdür Burhan yanında genç bir kadınla girişteki bankonun önünde
bekliyordu. İlhanı gören genç kadın ayağa kalktı.
-Araba nerede?
-Arkada İlhan Bey.
Askıda.
-Fotoğraflar?
Müdür Burhan Altun bankonun
üstündeki kağıtları uzattı.
-Experi çağırdınız
mı?
-Çağırdık İlhan Bey.
İlhan Murat elinde kağıtlarla
galerinin arkasına geçti. Galerinin arkasında küçük bir oda vardı. İlhan elinde
fener arabanın altını dikkatle kontrol etti. Arabayı askıdan indirdi, kaputu
açtı. İnceledi. Bagajı açıp inceledi. En son güneşlikten ruhsatı alıp inceledi.
Müdür Burhan Altun’la birlikte galeriden yanına gelen genç kadına gülerek baktı.
-Arabanın sahibi
nerede, niye gelmedi?
-Arabanın sahibi
benim ve buradayım İlhan.
İlhan sinirlendi. Ruhsatı
kadının burnuna doğru uzattı.
-Senin adın Ufuk mu
kadın?
Kadın cevap veremedi. İlhan
Yanlarındaki müdüre baktı.
-Müdürüm avukatı
arayın. Bu kadını ve araba sahibini dava edeceğiz.
-Ne demek
istiyorsunuz siz?
-Diyorum ki bayan, bu
araba benden aldığınız araba değil. Arabanın parçalarını değiştirdiğiniz için dolandırıcılıktan
sizi mahkemeye vereceğim.
-Saçmalıyorsun!
-Ben saçmalamam
kadın. Araba konusunda asla saçmalamam.
İşaret parmağını kadının
gözüne doğru uzattı. Sesi sertti.
-Siz, sen ve Ufuk
beni salak mı zannediyorsunuz kadın! Sattığım bütün arabaları en ince
ayrıntısına kadar fotoğraflar, test sürüşünü yapar öyle satarım. Bu arabanın
kaskosunu yaptırırken expere fotoğraflattırdım. Biraz sonra exper aracın
parçaları değiştirilmiş diye rapor verecek,
bende sizi mahkemeye vereceğim. Anladın mı?
Genç kadının şaşırdı, gözleri
yaşardı. Sesi titredi.
-Ama ama İlhan!
Böylesi durumlarda İlhan Murat
kimseye acımazdı.
-Ağlama kadın ağlama.
Şimdi işin doğrusun anlatırsan tatlılıkla halledebiliriz. Bir de İlhan Bey
diyeceksin. Ailemin dışında kimse İlhan diyemez. Konuş seni dinliyorum.
-Ufuk erkek arkadaşım
İlhan Bey. Arabayı alınca kutlayalım dedi. Otele gittik. Gece arabayı
soymuşlar. Sabah Ufuk panikledi. Birilerini aradı. Gelenler çalınan parçaları
değiştirdiler. Ufuk korktu, babasına olanları anlatamadı. Arabayı bana verip
size gönderdi. Özür dilerim. Çok özür dilerim.
-Madem araba soyuldu.
Beni niye aramadınız haa.
-Bilmiyorum İlhan
Bey. Ufuk…
-Şu Ufuk dediğini ara
gelsin. Bir de ondan dinleyelim. Müdürüm bayanı ağırlayın. Ufuk gelince bana
haber verin. Experi arayın gelmesin. Servisten adam çağırın. Arabayı toparlamak
mümkün mü bakalım.
Müdür yanında kadınla selam
verip içeri geçti. İlhan Murat elinde
kağıtlarla ikinci kattaki bürosuna çıktı.