Ýsrail soykýrýmýn faturasýný bize ödetiyor!

Boykot etkili oldu mu? Oldu. Pek çok þirket milyar dolarlarla ifade edilen zararlarla karþý karþýya kaldý. Öyleyse boykotun sürekli hale gelmesi, bu olaylar durulduktan sonra da devam etmesi gerekiyor. Aksi halde yeni soykýrýmlarýn faturasýný bize ödetecekler.

04:00 - 25/01/2024 Perþembe

Güncelleme: 03:23 - 25/01/2024 Perþembe

Yeni Þafak

Ýllustrasyon: Cemile Aðaç Yýldýrým.

Doç. Dr. Akif Çarkçý / Düzce Üniversitesi Öðretim Üyesi

Siyonizm, zehirli bir dalga olarak sadece Ýsrail’i ve bölgesindeki ülkeleri deðil, küresel çapta bütün dünyayý etkileyen bir ideoloji. Siyonizm’i bir ahtapot metaforu ile tarif edecek olursak, bu zehirli ideolojinin çeþitli ayaklarý var. Kültür, eðlence, ekonomi, finans, týp, siyaset, akademi gibi alanlarda Siyonizm’in kurduðu ve iþlettiði aygýtlar var. Bu aygýtlar eliyle dünya toplumlarýna nüfuz ediliyor ve çark döndürülüyor.

BÝRER MÝSYONERE DÖNÜÞEN ÜNLÜLER

Kültür ve eðlence alanýnda Siyonizm kendisini sinema, müzik, yayýncýlýk gibi alanlarla besliyor. Birer endüstri haline gelen ve ticarileþen bu alanlarda Siyonizm; ünlüler, yazarlar, þarkýcýlar, oyuncular ve ikonik karakterler üreterek özellikle gençlerin ve çocuklarýn önüne yeni rol modeller çýkarýyor. Bu rol modeller bir süre sonra davranýþsal etkileþim üreterek kendisine benzemeye çalýþan yüzbinleri arkasýndan sürüklüyor. Rol modeller gibi tüketen, onlar gibi eðlenen, onlar gibi giyinen ve düþünen nesiller ortaya çýkýyor. Bu rol modeller insan kalabalýklarýna sadece profesyonel üretimlerini sunmuyorlar. Ayný zamanda düþünce ve kanaat geliþtirme rollerini de oynayarak zihin inþa süreçlerinde birer mühendis olarak ortaya çýkýyorlar. Sinema yýldýzlarý, dizi oyuncularý, pop starlar ve diðer unsurlar üzerinden belli bir düþünce ve hayat biçimi aþýlanýyor.

Siyonizm’in bir diðer ayaðýnda ise ekonomi-finans var. Bu zehirli ideolojinin kültür-eðlence ayaðý ile ekonomi ayaðý arasýnda ciddi iliþkiler var. Kültür endüstrisi tarafýnda üretilen ürünler devasa reklam kampanyalarý ile küresel pazarlarda müþterilerine ulaþýyor. Bazen sevimli yerel karakterler üretilerek bu sempatik karakterler üzerinden bir ürünün pazarlamasý yapýlýyor. Böylece toplumun kabullenme ve ürünü benimseme düzeyi yukarýlara çýkarýlmýþ oluyor. Mesela bir çizgi film karakteri, toplumda sevilen sayýlan bir oyuncu ya da þarkýcý, bir ürünün pazarlanmasýnda etkili birer misyonere dönüþüyor. Bu misyonerler bir süre sonra reklam þirketleriyle yaptýklarý sözleþmeler gereði belli hassas alanlarda ketum davranmak zorunda býrakýlýyor. Daha da açýðý kendi özgün fikrini beyan edemeyecek hale getiriliyorlar ve belli merkezlerden kendilerine verilen suflajlarla hareket etmek zorunda kalýyorlar. Çünkü reklamýnda oynadýklarý þirketler tarafýndan satýn alýnan bu ikonik karakterlerin sýra dýþý açýklamalar yapmalarýnýn önü alýnmýþ oluyor. Mesela Siyonist sermaye ile üretilen bir ürünün reklamýnda oynayan herhangi bir þarkýcý ya da oyuncu Gazze’deki soykýrým hakkýnda tek bir söz söyleyemeyecek hale getiriliyor.

SÝYONÝST KASA NASIL DOLUYOR?

Ýþin ticaret ve üretim ayaðýnda ise özellikle temel ihtiyaç maddeleri üreten ve pazarlayan Siyonist þirketler var. Gýdadan kozmetiðe, dayanýklý mamullerden deterjana, dondurmadan çikolataya kadar sayýsýz ürün üreten ve albenili reklam kampanyalarý ile bunlarý marketlere salan þirketler bir süre sonra mali güçlerini de kullanarak perakende aðlarýný tekelleri altýna alýyorlar. Muhafazakâr sermayeli market zincirlerinde bile neredeyse alternatif ürün bulmak çok zor. Deterjan, kozmetik, gýda gibi alanlarda faaliyet gösteren devasa sermayeli þirketler diðer þirketleri rekabet edemeyecek hale getiriyorlar. Çünkü üretilen markalarýn pek çoðu ayný zamanda küresel markalar ve dünyanýn pek çok yerinde pazarlamasý yapýlan ürünler üretiyorlar. Medya tekelleri üzerinden yaygýn reklam kampanyalarý düzenleyerek ürünlerini yerel pazarlarda kabul gören birer misyonere dönüþtürüyorlar. Bazen yerel markalarý kendi bünyelerine katarak ürünün yerelleþmesini saðlýyorlar. Yerel kültürle diyalog kurarak küresel çapta üretimi yapýlan markalý ürünlerini yerel pazarda yaygýn hale getiriyorlar. Bir örnek vermek gerekirse Ramazan sofralarýna kolanýn giriþi bu þekilde oluyor. Kola reklamlarýnda silueti arka plana konulan minare figürü tüketici üzerinde sempatik bir etki üretiyor. Ya da bir deterjan markasýnýn pazarda iyice kabul görmesi için, ürüne iliþkin reklam filmine toplumun her akþam TV’lerde beðeni ile izlediði bir oyuncu yerleþtirilerek ürün sempatik hale getiriliyor. Her bir birey markete alýþveriþe gittiðinde bu ürünleri daha önce kendisine empoze edilen “yerli marka” algýsýyla market sepetine dolduruyor. Özellikle zincir marketler aðzýna kadar bu ürünlerle dolu. Raf kirasý, promosyon, iskonto gibi cazip koþullarla market raflarýna giren ürünler hem satýcý hem de alýcý açýsýndan cazip hale getiriliyor. Herkes gönül rahatlýðý ile bu ürünleri alýp evine götürüyor ve tüketiyor.

BOYKOT CANLARINI ÇOK YAKIYOR

Peki bu ürünlerden elde edilen hasýlat nereye gidiyor? Tabii ki Siyonizm’in kasasýna gidiyor. Gazze soykýrýmý esnasýnda pek çok küresel Siyonist-Yahudi sermayeli þirketin Ýsrail’e açýktan destek verdiðini yakinen takip ettik. Bu firmalar Ýsrail’e olan desteklerini açýktan ortaya koydular, saklamadýlar. Ne zaman ki insanlar bu firmalarý boykot etmeye baþladýlar, bazýlarý topluma þirin gözükmek adýna “Filistin’e þu kadar milyon dolar yardým” açýklamasý dahi yapmak zorunda kaldý. Boykot etkili oldu mu? Oldu. Pek çok þirket milyar dolarlarla ifade edilen zararlarla karþý karþýya kaldýlar. Öyleyse boykotun sürekli hale gelmesi, bu olaylar durulduktan sonra da devam etmesi gerekiyor. Aksi halde yeni soykýrýmlarýn faturasýný bize ödetecekler.

Bu zamana kadar ödetmediler mi? Marketten aldýðýmýz her bir ürün, izlediðimiz her bir sinema filminin bileti, kredi kartý ile yaptýðýmýz her bir ödeme Gazze’deki masumlara bomba ve kurþun olarak gitmedi mi? Uyanýk Siyonistler bu bombalarýn, kurþunlarýn bedelini market farlarýnda bizlere ödetmediler mi? Mesela pek çoðumuz þu duruma uyanmamýþýzdýr: Çok bilinen ve TV’lerde sýk sýk reklamlarý dönen bir deterjan markasýnýn daha evvel Ýsrail’de devlet baþkanlýðý yapmýþ ve lakabý kasap olan bir Siyonist cani ile, yani Ariel Þaron ile ayný ismi taþýmasý bir tesadüf mü? Adamlar gözümüzün içine baka baka bu ürünleri satýn almamýzý saðlamadýlar mý? Oysa ki her bir deterjan paketinin içine bugünlerde Gazze’deki çocuklara sýkýlan kurþunlarýn bütçesi konmuþtu! Afiyetle yediðimiz dondurmalarýn içine bugünlerde Gazze’de bebekleri öldüren canilerin askeri bütçeleri iþlenmiþti! Ya da soðuk soðuk kafaya diktiðimiz malum marka kolalarýn içine bugün Gazze’de öldürülen masumlarýn üzerlerine yaðdýrýlan mermilerin bütçesi sýkýþtýrýlmýþtý!

DÝRÝLÝÞ MEÞALESÝNÝ YAKMADAN, VAROLUÞ KAVGASI VEREMEYÝZ

Siyonizm etikleri sadece belli bir bölgede, örneðin Orta Doðu’da, Filistin’de hissedilen bir ideoloji deðil. Siyonizm küresel düzenin ve küresel kapitalizmin bizatihi kendisidir. Küresel düzeni yöneten sermaye çevreleri ile Ýsrail’de devleti yöneten çete ayný çetedir, ayný organizasyonun elemanlarýdýr. Türkiye’de market raflarýný dizayn eden çete ile ABD’de Wall Street’i idare eden çete ayný çetedir. Devasa medya kuruluþlarýný elinde tutan kartellerle Müslüman ülkelerde kamuoyunu dizayn etmeye çalýþan, yerli iþ birlikçileri eliyle gerektiðinde post modern darbeye kalkýþan çeteler iþ birliði halindedirler. Küresel elitlerle yerli aparatlarý arasýnda ayný davaya hizmet etmek dýþýnda bir fark yoktur. Ýsimlerinin Türk, Müslüman ismi olmasý bu gerçeði deðiþtirmiyor. Sporcu, gazeteci, iþadamý, senarist, bilim adamý kimliði ile ortalýkta dolanan Ýsrail yanlýsý elitlerle bu yandaþlarý besleyen patronlarý arasýnda amaç, hissiyat ve ruh bakýmýndan bir fark yoktur. Köleleþtirilmiþ, parayla satýn alýnmýþ, itibar kazandýrýlmýþ yalý zencileri ise küresel baronlarýn kapýsýnda havlayan birer bulldogdan farksýzdýrlar.

Bütün bu olan biten karþýsýnda sadece Müslüman halklarýn uyanmasý ve Siyonizm’e karþý cephe almasý yeterli deðil. Bütün insanlýk aleminin bu zehirli ahtapot karþýsýnda uyanýþa geçirilmesi gerekiyor. Ahtapotun hangi kollarýyla bizi kavramaya, sýkmaya ve canýmýzý çýkarmaya çalýþtýðýný iyi idrak etmek zorundayýz. Tüketim alýþkanlýklarýmýzý yeniden gözden geçirmedikçe, parayla olan iliþkimizi yeniden tanýmlamadýkça, iktisat meselesini bir itikat meselesi olarak algýlamadýkça Siyonizm’le mücadele etmemiz mümkün deðil. Banka, faiz, kredi kartý gibi finansal konularda uyanýk olmak zorundayýz. Küresel kültür ve eðlence sektörünün içimize akýttýðý zehrin farkýna varmak durumundayýz. Batý icadý batýl ideolojilerin zihinlerimize enjekte ettiði yabancý zehirlerden arýnmak, yeni tip bir düþünce ve bilgi sistemi üretmek, inþa etmek zorundayýz. Her þeyden önemlisi insanlýðýn son kurtuluþ reçetesi olan Ýslam’la ve mülkün gerçek sahibi olan Allah Azze ve Celle ile olan iliþkimizi sahih bir düzleme çekmek zorundayýz. Vahyin aydýnlýðýna koþmaktan imtina ettikçe batýlýn karanlýðýnda ayaðý prangalý bir köle olmak kader haline geliveriyor. Sezai Karakoç üstadýn deyimiyle diriliþ meþalesini yakmadan varoluþ kavgasý veremeyeceðiz. Aksi halde bizi daha karanlýk ve zor günler bekliyor.