Aþk Diyorum Aþk

Yazmak için geçiyorum klavyenin baþýna aþk seni yazýyorum, içim dýþým seninle dolu seni veren Rabbime binlerce kez þükürler olsun. Aklýmda ne varsa aldýn süpürdün, gönlümü doldurdun, bazen hasretle gözyaþý döksem de o yâri hatýrladýðým içindir ey aþk, hatýrlattýðýn gülümsettiðin içindir. Þu kendini felsefeci sananlara kýzýyorum, düþüncelerine fikirlerine seni hiç katmýyor saçmalýyorlar, senin özelliðini almýþ felsefenin açýklama adýna yazmýþlar. Güya Felsefe “Felsefenin sözcük anlamý, “bilgelik sevgisi” ya da “bilgi sevgisi"dir. Felsefe insanýn merak etme, öðrenme, düþünme, sorgulama ve anlama çabalarýnýn ürünüdür” Bak bak bak! Aþk sen olmadan nasýl sevgi olsun bilgelik olsun? Sen yoksan nasýl insanlýðýn hali durumu düþünülür çözüm yolu aranýlýr ki? Ah iþte onlarda bilmiyorlar ki seni! Ben þimdi onlarýn dilinde seni anlatayým duysunlar okusunlar.

“Filozof; bilgiyi seven, bilgiyi arayan, bilgi üzerine düþünen, bu doðrultuda kendini sorgulayan kiþidir. Filozof refleksionla, düþünceye yön veren sorular yönelterek, bilgiye ulaþma yollarý geliþtirir. Aklýn (hem kendisinin hem de baþkasýnýn aklýnýn ürettiði) düþünceyi eleþtirmesini, bir anlamda aklýn kendisini mahkemeye çýkarmasýný saðlar.“

Buda benim fikrim, Filozof aþkla yaþarsa eðer bilgiden önce kendini bulan haddini bilen Rabbini bilen, insanlýðýn derdini sorgulayarak çare arayandýr. Düþünceye yön veren hak Mevla ve aþk ile tüm sorunlarý çözen arayan bu arama yolunu açan ve arayarak bulmaya çalýþandýr. Hem kendisini hem de baþkalarýnýn aklýnýn ürettiði düþünceyi eleþtirmeden önce aþkla tahlil eden, aklýn mahkeme ye çýkarmasýn saðlamakta nedir, aþk gönül Hak Mevla’nýn emirleri zaten mahkemenin kararlarý gibidir. Toplumun mutluluðuna götüren ona saygý duyan onun derdine koþan düþüncelere saygý duyularak yanýnda olmak varken, mahkemeye ne gerek var zaten? Aþkla vicdan yan yana mahkemedir, soruya soru sorarak cevapsýz býrakmak Felsefecinin iþi deðildir ey aþk, sensiz bir deðerleri zaten olmaz ki vesselam.

“Filozofun hayatý ve eylemi; güçlü ve coþkulu bir istemeyi, sýnýrlý ve kuþatýlmýþ olaný aþan bir araþtýrmayý içerir. O her yerde insanlarý sürekli meþgul eden ölüm ve yaþam gibi en can alýcý karþýtlýklarý korkusuzca derinlemesine araþtýrýp kavramaya çalýþýr. Güçlü bir bilgi isteðiyle, dünya iliþkilerinin, hayat tarzlarýnýn içerdiði zenginliði anlamaya çabalar. Ýþte bu niteliklerden yüksek bir insanlýk ve bilgelik sevgisi çýkar. Ancak filozof hakkýndaki böylesi bir anlayýþta, bir soruyu mutlak bir þekilde cevaplayabilmiþ olmaktan doðan bir dinginliðe ve zihnen tümüyle doyurulmuþ olmaya yer yoktur. Onlar bilinmeyenin peþinden koþmaya doymak bilmezler”

Ýþte ey aþk yine sensiz kalanlarýn çaresizliði ”Onlar bilinmeyenin peþinden koþmaya doymak bilmezler ”Bilinmeyen ne var ki insan var iken günümüzde o çaðlarda? Din var iman var aþk var iþte sana cevaplar, bilinmeyen bir ahiret yurdu var o da Nur Kur’an’da Rabbimiz bize söylüyor anlatýyor. Mesela”Neden hiçlik yerine bir þeyler var? “ Hiçlik âleminde(BÝZ ÝNSAN ÝÇÝN ) Rabbim kendisi bilinsin diye bizi yarattý, hiçlik yok oldu, kalmadý artýk. Âlemlerin Rabbi varken hiçlik nedir? Böyle bir þey olabilir mi? Rabbim bizleri aþkla yarattý aþký verdi bize, cevap çok basit bunca gereksiz sorulara sorular üretmek mesela.

Hiçlik bir þey olsaydý nasýl olurdu?

Hiçliðin ortasýnda kalan nasýl hiçlikten çýkardý?

Onlar böylesine saçma sorularla vakit kaybederken ey aþk senden habersiz mutluluðun insaný sevmenin deðerini bilmeden ömürlerini boþa geçirdiler vesselam.

Mehmet Aluç