Kınında kınandığım;

Karıp da dolandığım üç beş ayrıntı

Geneli pekiştiren sevdalı ön sözü

Yazmaya durduğum nemli sayfayı

Buruşturup atmaya da kıyamadığım:

Geldiğim gibiyim dünyaya:

Aciz, masum azıcık da saf

Varlığın tahayyülü müdür yoksa saklı şiirlerde?

 

Yosun tutan maziden arda kalan

Üç beş imge

Şiir olmaya namzet öykündüğüm

En acılı coğrafya elbette beti benzi atan bir seda

Geçmişten hatıra

Uyruğu kayıp acıların da sunumunda

Barışmaya dönük yüzüm

İçimdeki umut dolu, sefil çocukla.

 

Hayallerim var müptelası olduğum

Adeta gayri safi milli hâsıla yüreğim:

Ah, işte sevgi açığı verenler

Bense faiziyle severken

Mubah mıdır sahi sitemler ve ön yargı?

 

Bir düş’üm ben aslında gerçekleri görmediğim

Bir gerçeğim de işin aslı kabul görmediğim

Tezahür eden bunca duygu mu?

Yüreğin kıblesinde saklı iman gücü mü?

 

Gücüme gitmiyor artık alayları insanların

Alayına muhalif olduğum kadar

Cümleten sevdiklerim gök gözlü bir umutla devindiğim

Ve üzerine serildiğim o rahle

Maymuncukla açmaya çalışanlar yüreğimi

İyi de ben zaten sunmamış mıydım bir ömür sevgimi?

 

İfa ettiklerim…

İfşa edenler isyanlarını ve kömür kalplerini

Karayı sevdim akı da

En çok yüreğimin ve alnımın akıyla çiçeklendiğim

Sevginin imla hatasında saklı seferi bir yüreğim işte

Nemalandığım hayat ve yolculuğum

Tünediğimse en tepe

Kürediğim sevgi ve asalet

Babadan tembihliyim:

Namusum ve şerefimle yaşamaktır boynumun borcu

Yüzünü ve yüzümü kızartmadığım bir ömür

Tefe konsa da varlığım

Yerle yeksan edilmiş olsa ne ki hayallerim?

Dilediğim hayali gerçek kıldı Rabbim

Çünkü sadece O’ndan istedim

Tabi olduğum görevlerim ve insanlığım

Yüreğin izini ve sesini takip ettiğim

Nihayetinde kalp gözünü bana sunan

İlahi Adaletinse vuku bulduğu gün ve gece

Seyrelmedi ne saçlarım ne umudum.

Bir kor heceydim hem bir ömür:

Bazen aşk…

Bazen gül…

 

Hüznümü sevmeyi bildim

Sevilmeyi arzu etmedim çünkü emindim

Dert değilmiş de sevilmemek

Sevdiğim kadar evreni

Koştuğumsa Rabbimin Makamı

Ne olur ki hüzün makamı çalsa içimde?

İçerlediğim değil artık

İçtiğim hüzün ve umut ve de huzur

Nasıl ki tekelinde değil insanların

Ve işte saklı tuttuğum iman gücüm

Artık kimse beni benden ve Rabbimden çalamaz.


( Artık Kimse Beni Çalamaz... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 8.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu