Online Üye
Online Ziyaretçi
Uzunsa ömür şiirler kısa
Kısa addedilen her duygu yazılır
kısasa kısas ruhla
Yolculuğun müptelası sözcükler
Sözcüklere yağan kar gibi imgelerin
haykırışı
Rüyalardan geçip de yolu gerçeklere
uzanan
Bir firari esinti ki
Fidan misali
Dokunduğun her yürekte saklı illa ki
Yankısı duyulmayan sesinin uzandığı
Karınca misali gibi sevgiyi taşıdığın
yuvan
Kar, rüzgâr ne ki?
Sevginin ummanında saklı umut gibi
Yoksunluğunu delen her şiir
Varlığına katık iken renklerin
sihrinde
Yol olup da uzanan önünde
Elbet gök kuşağını da sardım mı
beline
Varsın beyitler devir ardı ardına
Devindiğin şu cihanda
Yetmez sanma sakın sevdan yarınlara
Elbet iki cihanda aziz ol, azizim.
Değmesin tek taş ayağına, yüreğine
Mavinin müridi iken sevgi
Şiirin tekelinde yankılanır
sonsuzluğun seni
Çağıran o ulvi sesi…
Hayallerim var, Rabbim hani hani…
Bir zamanlar hayali fener gibi
dolaştığım ömrün öyküsü
Nasıl ki saf tutmakta mazide
İsyan etmeden yaşamanın da garantisi
Elbet hâsıl olan şükür ve huzura dair
Bir tekelse sevgi en büyüğü bende saklı
Bir takıntı ise hüsran
Ne çıkar ki alacaklı olsam?
Ömrümü hibe ettiğim
Duygular ve de devir teslim töreni
Kendimle el sıkıştığım o izbelere de
hep uzak olmanın müridi
İmanımdın ayakta kılan
İhbarımdır içimdeki viran
İbraz ettiğimse yaşama sevincim
Rabbime koştuğum anbean.
İhlal edilmiş sınırlar?
Ne gam.
İsyan etmiş iblis ve yandaşları…
Allah kerim.
Azığa aldığım düşler mi?
Arpacı kumrusu gibi düşünmeyi de terk
ettim madem
Mahzen denen ne ki yeter ki
İnsan saklı tutsun içindeki cenneti.
İnfilak eden mi?
Kork sen Rabbinin gazabında
Şerh düştüğüm gün ve gece mademki
kalemle
Hasbıhal etmekteyim
Konuşlu olduğum aslında cennetin başköşesi
Elbet içimde saklı tuttuğum çocuk ve
sevgi
İlkemse doğruluk
İkaz ettiğim zalim ve şeytan
Bense en çok çocukları ve mazlumları
seven
Melek olmasam da kanatlarımın altına
alabilirdim evreni
Yeter ki ödün vermeyeyim
insanlığımdan
Gel geç sevdalar ve sevgiler
İdrak ettiğimden öte kimi zaman dile
gelmeyen
Dilemması yüreğin
Ve direndiğim kadar kötüye ve zalime
Huşu içinde yaşamanın da alfabesi
Elbet saklı derinde evrende
Sihirli bir dokunuş iken umut ve
sevgi
O halde dilediğimce uçmanın güzelliği
Saklı tutulası bir asalet içimde
İnsanlığımın da ibrazı iken baş veren
yeni güne
D/okunmak usulca
Usulca da sevdiğim
Ümidimi saklı hazanımı nadasa aldığım
Ve işte ben artık baharım
Elden gelenden fazlasıdır hem
Dokunmaksa en tepeye
Evet, benim gözüm en büyük sevgide
Yoksa nasıl kalırdım ayakta?
Rabbim eğer ki beni korumasa
Güncem ve gülümsemem
Artık adımın hakkını vermenin
zamanıdır
Hem çiçek hem umut
Hem bahar hem yeşeren gözlerim
Yaşlarımsa sadece iman gücümden
Hem mademki beni seven biri var
Şükre delalet günüm ömrüm
Sabrımla izini sürdüğüm huzurun da ta
kendisi…