Yüreğimin Şahdamarı Hala Atıyor...
Bir an durdum çivilendim kaldım yerimde
Ateşe kanat çırpan kanatlarım mı
kırıktı
Uçamadım
Zemheri ayıda değil sanki
zemheride kaldım üşüdüm
Tir tir titredim
Isınmak için yine şiire yaklaştım
Başaklarım sanki savrulmuş rüzgâr da
Hepsinin içi boş
Oysa kuşlar nasiplenmiş habersizim
Kalbimin yamacında açan bir çiçek
duruyor tek bir yoncası kalmış
Benim gibi yükü ağır olacak ki
Kanatları yoncaları savrulmuş
Tek bir yoncasıyla bir sevinç
parçası kalmış
Şiirle tutunmuş
Bozkıra bakan yüzüyle
Bana bakan özüyle
Aheste aheste içimdekiler solmuşken
Elimdekileri içmişken dolu kadehte
bir bardakta
Son yudumuna kadar
Bir anda yeşeriyor kuruyanlar
solanlar şiirle
Yüreğimin şahdamarı hala atıyor
Acının eşiğinde hayat devam ediyor
Öyle ise devam
Şiirle
Sizlerle
Yarama
Bir şiirle
Sizlerin gülümsemesini bastım
Yaralarımı duvara astım
Oysa dünden önceki gün yaralarıma ”sus”
basmıştım
Bu sus sus değil bir feryatmış
kesemedim sesini
Yaralarıma şiirle sizi bastım
kesildi sesi feryadı
İçimdeki sazlıkta beni bekleyen
sizlere tekrar vardım
Mehmet Aluç